فرآیندهای دیاژنزی، زمین شیمی عنصری و مدل دولومیتی شدن نهشته های پالئوسن زاگرس(سازند تله زنگ، حوضه ی رسوبی لرستان، شمال شرق کوهدشت)

در این پژوهش فرآیندهای دیاژنزی، زمین شیمی عنصری و مدل دولومیتی شدن سازند تله زنگ در شمال کوهدشت مطالعه شده است. این سازند به سن پالئوسن - ائوسن میانی در حوضه ی رسوبی لرستان گسترش دارد. در این پهنه یک برش سطح الارضی به ضخامت ۵۱ متر در ۱۸ کیلومتری شمال شرق شهرستان کوهدشت انتخاب شده است. سازند تله زنگ در ناحیه مورد مطالعه به صورت هم شیب روی سازند امیران قرار گرفته و توسط آواری های قرمز رنگ سازند کشکان به صورت ناپیوستگی پیوسته نما پوشیده شده است. مطالعات سنگ نگاری منجر به شناسایی چندین فرآیند دیاژنزی از جمله میکرایتی شدن، نوریختی، سیمانی شدن، فشردگی، انحلال و جانشینی گردید که فرآیند جانشینی از نوع دولومیتی شدن در این سازند از گسترش بیشتری برخوردار است. بر این اساس توالی پاراژنتیکی نهشته های سازند تله زنگ در این برش در چهار محیط دریایی، تدفینی، بالاآمدگی و آب شیرین تفسیر شده است، و طی سه مرحله دیاژنزی اولیه (ائوژنز)، میانی (مزوژنز) و نهایی (تلوژنز) اتفاق افتاده است. آنالیز عنصری نمونه ها به روش EDS و EPMA (با دقت ۰۱/۰ درصد) بر روی ۱۲ نمونه از دولومیت ها نشان داد که مقادیر پایین Fe و مقادیر بالای Sr و Na در دولومیکرایت ها و تمرکز بالای Fe و Mn در دولومیکرواسپارایت ها و دولواسپارایت ها به همراه وجود برخی شواهد مانند اینتراکلاست های جلبکی، تخلخل روزنه ای و نبود کانی های تبخیری نشان دهنده تشکیل این دولومیت ها از مدل جزرومدی، تراوش و سپس دفن کم عمق تا متوسط و عمیق می باشد.

کلیدواژه ها:

سازند تله زنگ ، دیاژنز ، دولومیت ، لرستان ، کوهدشت