بررسی عناصر معماری بومی خانه های شهر اردبیل با رویکرد زیست بوم(نمونه موردی خانه صادقی)

معماری بومی از پدیده های ارزشمندی است که می تواند ارزش های فرهنگی، تاریخی، اجتماعی، مذهبی و ... را در خود متجلی نماید. مردم در معماری بومی هر شهر نشان دهنده تفکر مردم آن شهر می باشند. نتیجه این مهم شناخت و کیفیت زندگی مردم می تواند در گرو حفظ ارزش های معماری باشد که در سیستم شناخت و شناسایی مهارت فرهنگی و هویتی شهر است. بحران انرژی در قرن اخیر از مشکلات زیست محیطی بوده که بر بسیاری از فعالیت های انسانی تاثیر گذاشته است. با این رویکرد، حفظ محیط زیست معماری وارد کرده است. طراحی مناسب نیازهای آینده با بهره گیری از انرژی یکی از عوامل موثر در معماری است. طراحی مناسب در کالبد و مشخصات فیزیکی یکی از راهکارهای اقلیمی با نام خانه پایداری در علوم مختلف از جمله معماری است. در واقع این خانه ها طی سال ها با آزمون های مختلف به ترکیب پایدار و اصول تولید شدنی دست یافته اند که علاوه بر تاثیر مستقیم بر سلامت کاربران فضا، از مشکلات هدر رفت انرژی نظیر شرایط نامناسب فضاهای داخلی، بحران های زیست محیطی و ... نیز می کاهد. این پژوهش رابطه میان اصول زیست شناسی و ویژگی های معماری بومی که امروزه کمتر در مشخصات کالبدی فضاها تعامل یافته قرار گرفته است. در این پژوهش اصول زیست شناسی و ویژگی های معماری بومی خانه های اردبیل با ساختار ها و تناسبات به ویژه از نظر پایداری و انطباق با شرایط اقلیمی مورد تحلیل قرار می گیرد تا بتوان به الگوی طراحی پایدار دست یافت.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، خانه های اردبیل ، زیست بوم