اثر بیوچار و کیفیت آب آبیاری بر عملکرد و بهره وری آب ذرت
محل انتشار: نشریه آبیاری و زهکشی ایران، دوره: 18، شماره: 6
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 67
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-18-6_005
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1403
چکیده مقاله:
آب های نامتعارف، مطمئن ترین منابع آبی هستند که در شرایط کمبود، وضعیت نامناسب اقلیمی و بحران ها در دسترس می باشند. همچنین با توجه قرارگیری کشور ایران در موقعیت جغرافیایی خشک و نیمه خشک، باید از هرگونه تلفات تبخیری آب جلوگیری کرد. به همین دلیل، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بیوچار و پساب تصفیه شده بر عملکرد و بهره وری آب بر اساس وزن تر، خشک و دانه ذرت انجام شد. بنابراین آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در گلدان های استونه ای به ارتفاع ۶۰ و قطر ۳۰ سانتی متر و در هوای آزاد در شهرستان قم در سال زراعی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه نوع آب با کیفیت مناسب (چاه) (I۱)، پساب تصفیه شده (I۲) و اختلاط آب و پساب تصفیه شده با نسبت یکسان (I۳) و سه سطح بیوچار (تهیه شده از مواد سلولزی چوب های جنگلی) شامل ۱۰ درصد حجمی گلدان ها (B۱)، ۵ درصد حجمی گلدان ها (B۲) و عدم استفاده از بیوچار (B۳) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل کیفیت آب و کاربرد سطوح مختلف بیوچار بر شاخص برداشت، بهره وری آب بر اساس وزن تر، خشک و دانه ذرت در سطح احتمال ۱ درصد و عمکلرد دانه در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار شد.بیشترین مقدار صفات شاخص برداشت، بهره وری آب بر اساس وزن تر، خشک و دانه ذرت به ترتیب ۰/۵۳، ۲/۰۴ کیلوگرم بر مترمکعب، ۰/۴۹ کیلوگرم بر مترمکعب و ۰/۱۹ کیلوگرم بر مترمکعب و همچنین عملکرد دانه ۳۷۱/۸۱ گرم از تیمار B۱I۱ به دست آمد. صفات فوق نسبت به حداقل ترین تیمارها، به ترتیب ۴۳/۲، ۲۸/۳، ۴۴/۱ و ۳۵/۸ درصد و عملکرد دانه ۳۶/۱ درصد افزایش داشت. نتایج کلی حاکی از آن بود که در شرایط ثابت کیفیت آب، بیوچار می تواند با حفظ مواد مغذی و رطوبت در خاک، افزایش عملکرد، شاخص برداشت و بهره وری آب ذرت را تضمین کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی زنجانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب، دانشکده فناوری کشاورزی (ابوریحان)، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران،
محمود مشعل
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده فناوری کشاورزی (ابوریحان)، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
مسعود پورغلام آمیجی
گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :