مدل سازی شبکه های قدرت با استفاده از فازورهای دینامیکی در فریم مرجع dq۰

رفتار دینامیکی سیستم های قدرت بزرگ به طور سنتی با استفاده از فازورهای متغیر با زمان و تحت این فرض که سیستم به صورت شبه استاتیک می باشد مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، با افزایش یکپارچه سازی منابع پراکنده و تجدیدپذیر در شبکه های توان، این فرض به فرض نادرستی تبدیل شده است. در این مقاله، ما یک مدل دینامیکی از شبکه های توزیع و انتقال ارائه داده ایم که از فازورهای دینامیکی در فریم مرجع dq۰ استفاده می کنند. این مدل در حوزه فرکانسی فرمول بندی شده و بر مبنای فرکانس شبکه مربوط به ماتریس ادمیتانس می باشد. ما همچنین نسخه ساده شده ای از این مدل را ارائه داده ایم که با تقریب تیلور یک مرتبه از معادلات دینامیکی به دست آمده است. مدل های پیشنهادی، مدل شبه استاتیکی را با فرکانس های بالاتر بسط می دهند و سیگنال های dq۰ را به کار می گیرند که در حالت پایدار استاتیک هستند و بنابراین مزایای طول موج های بالا و نقاط عملیاتی را ترکیب می کنند. این مدل ها به صورت عددی و با استفاده از شبکه های تست ۹، ۳۰ و ۱۱۸ باسه تایید شده اند. شبیه سازی ها نشان می دهند که پاسخ های فرکانسی همه مدل ها در فرکانس های پایین و بالا متفاوت هستند. علاوه بر این، پاسخ های مدل dq۰ در حوزه زمان و در فریم مرجع abc خیلی به مدل گذرا نزدیک می باشند.

کلیدواژه ها:

شبه استاتیک ، سیگنال های متوسط ، فازورهای دینامیکی ، نوسانات بین محدوده ای ، چند ماشینه ، پایداری