استخراج مدول یانگ بافت سرطانی معده به روش تجربی با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی
محل انتشار: مهندسی مکانیک مدرس، دوره: 20، شماره: 12
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 13
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MME-20-12_004
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1403
چکیده مقاله:
شناسایی خواص سلول به منظور جداسازی بافت های سالم و آسیب دیده ی سلول های زیستی، جابه جایی و منیپولیشن سلول ها و میکرو/نانو ذرات مختلف، تصویربرداری و شناسایی شکل سلول ها و سطوح مختلف از کاربردهای جدید میکروسکوپ های نیروی اتمی می باشد که امروزه استفاده از میکروسکوپ های نیروی اتمی را گسترش داده است. در مدل سازی منیپولیشن میکرو/نانو ذرات، با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی، یکی از نکات مهم استفاده از مدل تماسی مناسب و دقیق می باشد. ازآنجاکه در منیپولیشن سه بعدی، میکرو/نانوذره بین تیرک و صفحه ی مبنا قرار دارد، لذا تئوری های تماسی باید به دو بخش تقسیم شوند. بخش اول تماس بین صفحه ی مبنا و میکرو/نانوذره می باشد و بخش دیگر تماس بین میکرو/نانوذره و نوک سوزن تیرک می باشد. در این پژوهش به استخراج مدول یانگ بافت سرطانی معده با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی به منظور شناسایی بافت پرداخته شده است. برای این منظور دو مدل تماسی هرتز و جی کاآر جهت استخراج مدول یانگ توسعه داده شده اند. در یک آزمایش تجربی پس از جداسازی سلول ها از بافت سرطانی معده با استفاده از تیرک مستطیلی شکل و سوزن های هرمی و کروی میکروسکوپ نیروی اتمی نمونه ها مورد آزمایش قرار گرفتند و نمودارهای نیرو-عمق نفوذ به دست آمده است سپس با استفاده از روش نصف کردن و نرم افزار متلب به تحلیل داده ها پرداخته شد. با توجه به نتایج به دست آمده از نمودار نیرو-عمق نفوذ می توان ضریب فنری ظاهری برای سلول مدلسازی کرد زیرا شیب این نمودار خطی است. حدود مدول یانگ بافت مورد نظر، با توجه به نمودارهای به دست آمده از مقایسه نتایج تجربی مستخرج از میکروسکوپ نیروی اتمی و نتایج تئوری تماسی هرتز و جی کاآر ۲۵±۳۲۵ KPa به دست آمده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معین طاهری
Department of Mechanical Engineering, Arak University, Arak, Iran
سید حسن بطحائی
Department of Mechanical Engineering, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :