نمادسازی قرآن کریم در داستان حضرت ابراهیم (ع)

قرآن ­کریم دربردارنده مجموعه داستان ­هایی درباره انبیاء ­الهی است که در خلال آن­ها به روشنی تقابل حق­ و­ باطل در طول تاریخ و جوامع بشری ترسیم شده است. داستان رازآلود ابراهیم (ع)، یکی از نمونه­ های آن است که شخصیت­ های مثبت ­و ­منفی آن برای آیندگان تصویرپردازی و نمادسازی شده اند. نمادسازی در این داستان مبتنی بر «افراد­ و ­شخصیت ها» و «وقایع­ و ­عوامل ­طبیعی» است. قهرمانان مثبت این قصه عبارتند ­از: ­ابراهیم (ع)که نماد شخصیتی انقلابی در تحقق آیین­ توحیدی و مبارز در مواجه با ظواهر طاغوتی است و هاجر نماد ولایت ­مداری، اسماعیل نماد بندگی و تسلیم محض، اسحاق نماد امید و بصیرت و ساره نماد همدلی و دلدادگی. شخصیت ­های منفی همچون نمرود، آزر و قومش نیز به ترتیب نماد استکبار، حق­ گریزی و ارتجاع و تعصب اند. افزون ­بر ­آن، قرآن ­مجید در اقدامی بدیع، وقایع ­و­ عوامل ­طبیعی را نیز نمادسازی کرده است. در این داستان، کعبه نماد توحید و وحدت امت­ اسلامی، صفا­ و­ مروه نماد پاسداشت از شعائر الهی، اجرام آسمانی نماد برهان ­مستدل، بت نماد طاغوت و تبر نماد مبارزه به تصویر درآمده ­اند.

کلیدواژه ها:

قصص قرآنی ، داستان ابراهیم(ع) ، نمادسازی ، شخصیت های مثبت و منفی