پتانسیل سنجی استقرار شهرهای ساحلی بندری منطقه مکران ایران از دیدگاه برنامه ریزی فضایی و توسعه پایدار

سواحل مکران در جنوب ایران یکی از مناطق ساحلی استراتژیک در منطقه جنوب غرب آسیا است که نه تنها برای ایران بلکه برای کشورهای همسایه حتی کشورهای قدرتمند نظیر چین و روسیه و کشورهای اروپایی دارای اهمیت فراوان است. اما متاسفانه توجه ویژه ای به مسئله آمایش سرزمین و توسعه پایدار در این منطقه نشده است. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی و پتانسیل سنجی استقرار شهرهای ساحلی بندری منطقه ساحلی جنوب کشور ایران (منطقه مکران) از دیدگاه برنامه ریزی فضایی و توسعه پایدار است. جهت یافتن پاسخ سوال پژوهش از ۸ شاخص شامل: دما، فاصله از راه ها، میزان بارش، فاصله از گسل، فاصله از سکونتگاه های انسانی، ارتفاع، فاصله از پهنه خطر سیلاب، کاربری اراضی جهت پهنه بندی و استقرار شهرها از منظر توسعه پایدار و روش AHP و نرم افزار Arc Gis استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد به طور کلی غرب محدوده مطالعه شده نسبت به شرق آن، جهت ایجاد و توسعه شهرهای ساحلی، از پایداری و پتانسیل بیشتری برخوردار است و دارای پایداری نسبتا خوب و کاملا خوب است. نتایج این پژوهش می تواند به توسعه پایدار سواحل مکران، استقرار بهینه شهرها، و همچنین به دولت های محلی جهت پیشرفت به سمت توسعه پایدار در شهرهای ساحلی بندری کمک کند.

کلیدواژه های پتانسیل سنجی استقرار شهرهای ساحلی بندری منطقه مکران ایران از دیدگاه برنامه ریزی فضایی و توسعه پایدار:

برنامه ریزی فضایی ، توسعه پایدار ، شهرهای ساحلی- بندری ، منطقه مکران ایران