ترکیبی از روشهای ژئوفیزیکی (GPR و ERT) برای تشخیص و ردیابی نشت آب در محیط رسوبی

نشت آب یکی از چالش های مهم در پروژه های مهندسی و زمین شناسی (سدها، تونل ها و پروژه های زیربنایی صنعتی و شهری) است. این مطالعه با هدف شناسایی و ردیابی منشاء هدررفت آب در یک انبار گوگرد در میدان گازی پارس جنوبی، عسلویه، ایران انجام شد. بدین منظور، ترکیبی از روش های ژئوفیزیکی با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس بالا و روش های مقاومت الکتریکی، شامل رادار نفوذی زمین و توموگرافی مقاومت الکتریکی برای تعیین نقاط نشتی در منطقه مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به وضعیت سایت و فضاهای موجود، ۱۵ پروفیل رادار نافذ در محدوده مورد مطالعه برداشته شده است. در طول آنها همچنین ۱۵ پروفیل ژئوالکتریکی با آرایه های قطبی-دوقطبی و ونر-شلومبرگر انجام شد. در این تحقیق تنها ناهنجاری های شناسایی شده با هر دو روش ژئوفیزیکی، منشا نشت آب در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد که دو ناهنجاری شناسایی شده در رادارگرام (پروفایل ۴ و ۱۱) با نتایج ژئوالکتریکی مطابقت دارند. بنابراین، این نقاط به عنوان منبع احتمالی نشت آب انتخاب شدند. در پروفیل های دیگر، یا هیچ ناهنجاری مشاهده نشده، یا بی نظمی های شناسایی شده جزئی، پراکنده و یا با روش ژئوالکتریکی شناسایی نشدند. عملیات حفاری در نقاط انتخاب شده انجام شد. شواهد نشان داد که لوله اصلی آب در منطقه انتخاب شده ترک خورده است. میزان نشتی بیش از دو متر مکعب در ثانیه برآورد شد. بنابراین، این مطالعه اثربخشی و قابلیت اطمینان استفاده ترکیبی از روشهای رادار نفوذی زمین و مقاومت الکتریکی را در تشخیص نشت آب در محیط های رسوبی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

توموگرافی مقاومت الکتریکی ، رادار نفوذ به زمین ، رسوبات ، نشت آب