بررسی فرونشست زمین با استفاده از روش تداخل سنجی راداری (مطالعه موردی: دشت سمنان)

افزایش جمعیت و برداشت بی­رویه از آب­های زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و صنعتی باعث کاهش سطح آب­های زیرزمینی شده است و یکی از علل فرونشست می­باشد. در این پژوهش، با استفاده از روش تداخل­سنجی راداری مناطق دارای فرونشست در دشت سمنان ارزیابی گردید. در مرحله اول تصاویر ماهواره سنتینل-۱ در سال­های ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ اخذ گردید و برای پردازش تصاویر راداری از نرم افزار SNAP استفاده شده است. طبق نتایج بدست آمده، بیشینه نرخ فرونشست ۶ سانتی­متر برای بازه زمانی مورد مطالعه بدست آمدکه در دو منطقه شامل بخش مرکزی دشت و جنوب- جنوب شرق سمنان و بخش جنوب غربی دشت و جنوب صوفی­آباد می­باشد. در مرحله بعد، با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از ۲۳ حلقه چاه پیزومتری دشت، نقشه هم افت در بازه هفت ساله، ترسیم و مورد بررسی قرار گرفت. کمینه افت سطح ایستابی طی دوره ۷ ساله ۱۵/۰ متر در پیزومتر جعفرآباد و بیشینه آن ۴/۸ متر در پیزومتر شهرک افاغنه می­باشد. همچنین جهت ارزیابی نقشه فرونشست بدست آمده از روش تداخل­سنجی راداری، نقشه پتانسیل فرونشست با استفاده از دولایه وزن­دهی شده، شامل نقشه هم افت سطح ایستابی و پتانسیل وجود لایه­های مستعد فرونشست تهیه گردید. مقایسه این دو نقشه نشان می­دهد که آن­ها تطابق مناسبی با یکدیگر را دارند. همچنین از شواهد مورفولوژیکی نظیر مقدار رشد لوله جدار پیزومتر جهت ارزیابی نرخ فرونشست بدست آمده با مقدار فرونشست واقعی رخ داده استفاده گردید. مقایسه آن­ها نشان می­دهد که نرخ بدست آمده منطبق با مقادیر فرونشست رخ داده می­باشد.

کلیدواژه ها:

آب های زیرزمینی ، تداخل سنجی ، دشت سمنان ، فرونشست