ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی آبخوان هشتگرد با استفاده از روش فازی

طبقه بندی و شناسایی کیفیت آب زیرزمینی یکی از اهداف مهم در مدیریت منابع آب می باشد. در سال های اخیر، توانایی روش های مبتنی بر منطق فازی در لحاظ کردن عدم قطعیت ها در مسائل مختلف زیست محیطی به اثبات رسیده است. هدف این مطالعه، کاربرد روشی بر پایه منطق فازی به جای روش تصمیم گیری قطعی در مورد کیفیت آب شرب می باشد. در این روش، توابع عضویت پارامترهای کیفی بر اساس قوانین فازی معرفی شد و سپس جعبه ابزار منطق فازی از نرم افزار MATLAB مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه حاضر، از یک روش جدید مبتنی بر سیستم استنتاج فازی ممدانی جهت ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی در آبخوان هشتگرد استفاده شد. در این روش از ۱۰ پارامتر کیفی آب زیرزمینی شامل کل مواد جامد محلول، قلیاییت کل (TA)، کلر، سولفات، pH، سختی کل (TH)، کلسیم، منیزیم، فلوراید و نیترات به دلیل اهمیت در تعیین کیفیت آب از نظر شرب، در ۲۸ نمونه آب زیرزمینی استفاده شد. این پارامترها، بر اساس اهمیتشان در کیفیت آب از نظر شرب، به سه گروه مطلوب، قابل قبول و غیر قابل قبول تقسیم بندی شدند. کل مواد جامد محلول، قلیاییت کل، کلر و سولفات در گروه اول قرار گرفتند. گروه دوم نیز شامل pH، سختی کل، کلسیم و منیزیم شد. فلوراید و نیترات به دلیل اهمیت در تعیین کیفیت آب از نظر شرب، به همراه خروجی های حاصل از گروه های اول و دوم، در گروه سوم مورد بررسی قرار گرفتند. سپس این گروه ها، بر اساس قوانین "اگر-آنگاه" فازی با یکدیگر ترکیب شدند و کیفیت نهایی آب تعیین گردید. نتایج مطالعه نشان داد که ۱۸ مورد از این نمونه ها با سطح اطمینانی بین ۳۴ تا ۱۰۰ درصد در رده مطلوب، ۷ نمونه با سطح اطمینان بین ۴۵ تا ۹۵ درصد در گروه قابل قبول و ۳ نمونه با سطح اطمینان بین ۷۶ تا ۹۲ درصد در محدوده نامطلوب برای مصارف شرب قرار دارند.

کلیدواژه ها:

استنتاج فازی ممدانی ، اهداف شرب ، سطح اطمینان ، کیفیت آب زیرزمینی ، مجموعه قطعی