حقوق دارندگان رمز ارزها در نظام اقتصادی ایران

حقوق دارندگان رمز ارزها در نظام اقتصادی ایران موضوعی است که به منظور ایجاد چارچوب قانونی شفاف و جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی در رابطه با این نوع دارایی ها اهمیت دارد. رمز ارزها به طور کلی به عنوان نوعی ارز دیجیتال شناخته می شوند که از فناوری رمزنگاری برای تضمین امنیت و صحت انتقال اطلاعات استفاده می کنند. این ارزها، به ویژه با استفاده از فناوری بلاک چین، قابلیت ذخیره و انتقال دارایی های دیجیتال را به صورت امن فراهم می آورند. این پژوهش با هدف تبیین موضوع حقوق دارندگان رمز ارزها در نظام اقتصادی ایران و با روش توصیفی- تحلیلی قصد دارد تا ابعاد مفهومی رمز ارزها، چارچوب قانونی مرتبط با رمز ارزها در حقوق اقتصادی ایران با محوریت ممنوعیت استفاده از رمز ارزها به عنوان ابزار پرداخت، امکان استخراج (ماینینگ) رمز ارزها تحت شرایط مشخص و با مجوز، الزامات مربوط به تبادل رمز ارزها را تشریح و در نهایت چالش های حقوقی و اقتصادی موضوع مطرح شده را مشخص نماید. نتیجه پژوهش به وضوح نشان می دهد که در ایران، استفاده از رمز ارزها به عنوان وسیله پرداخت برای خرید کالاها و خدمات داخلی ممنوع است، اما مالکیت و استخراج آن ها با رعایت شرایط خاصی مجاز است. این تصمیم عمدتا به منظور کنترل جریان های مالی، حفظ ارز ملی و مقابله با خطرات مرتبط با پول شویی و فعالیت های غیرقانونی اتخاذ شده اند. البته طبق قوانین موجود، خرید و فروش ارزها باید تنها از طریق صرافی های مجاز و با رعایت قوانین ارزی انجام گیرد. بنابراین، اگر شرایط شرعی در معاملات رعایت شود، این نوع خرید و فروش از نظر فقهی و حقوقی مباح است؛ مگر اینکه حکومت با دلایلی آن را ممنوعیت انگاری نماید. از این رو، حقوق دارندگان رمز ارزها در نظام اقتصادی ایران همچنان موضوعی پیچیده و در حال تحول است که نیازمند توسعه و تصویب قوانین جدید برای استفاده بهینه و امن از این نوع دارایی های دیجیتال است.

کلیدواژه ها:

رمز ارز ، ارز دیجیتال ، بلاک چین ، رمز نگاری ، نظام اقتصادی ایران