تبیین استراتژی توسعه و انتقال تکنولوژی معماری بومی در پروژه های شهری شهرداری ها

معماری بومی به عنوان یکی از ارکان هویتی و فرهنگی هر جامعه، نقش مهمی در تعریف فضاهای شهری و ارتباط انسان با محیط اطراف خود ایفا می کند. با توجه به چالش های توسعه شهری و حفظ هویت های فرهنگی در عصر مدرن، استفاده از تکنولوژی های معماری بومی در پروژه های شهری شهرداری ها می تواند به ایجاد فضاهایی با هویت قوی تر و پایدارتر کمک کند. این مقاله به تبیین استراتژی های توسعه و انتقال تکنولوژی معماری بومی در پروژه های شهری شهرداری ها پرداخته و بر اهمیت ادغام ویژگی های معماری سنتی با طراحی های مدرن تاکید دارد. انتقال این تکنولوژی ها می تواند موجب بهبود کیفیت زیست محیطی، کاهش اثرات منفی توسعه شهری و تقویت ارتباط شهروندان با میراث فرهنگی و معماری شان شود. در این راستا، استفاده از مواد بومی، فناوری های سازگار با محیط زیست و طراحی های مبتنی بر نیازهای محلی از جمله اقدامات کلیدی برای موفقیت استراتژی های معماری بومی در پروژه های شهری محسوب می شود. این تحقیق همچنین به بررسی سیاست ها و برنامه های اجرایی پیشنهادی برای شهرداری ها به منظور حفظ و انتقال این تکنولوژی ها در جهت توسعه پایدار شهری پرداخته است.

کلیدواژه ها:

شهر و شهرداری ، استراتژی توسعه و انتقال تکنولوژی معماری ، رویکرد های معاصر به معماری بومی