تبیین اصول تربیت اجتماعی و تربیت بدنی از دیدگاه امام علی علیه السلام در نهج البلاغه

از منظر امام علی (ع) هر کدام از اعضای جامعه عضوی از پیکره امت اسلامی اند که دارای ارتباط عمیق و صمیمی و دارای حقوقی متقابل نسبت به یکدیگرند تربیت اجتماعی و تربیت بدنی نیز در پی آن است تا بین مسلمانان همبستگی و اتحاد به وجود آید افراد نسبت به امور جامعه اهتمام بورزند با انصاف و عدالت خواهی حقوق دیگران را رعایت نمایند در انجام امور اجتماعی همکاری و تعاون با جسم و روح سلامت داشته باشند و به برقراری روابط مهر آمیز و معاشرت با دیگران بپردازند. به همین سبب در این نوشتار مفهوم اصول تربیت اجتماعی و تربیت بدنی از منظر نهج البلاغه مورد بررسی قرار می گیرد. تربیت انسان و چگونگی دستیابی او به کمال، از دیرباز همواره مورد عالقه اندیشمندان بوده است. هدف اصلی از این پژوهش، بررسی پاره ای از اصول تربیت اجتماعی و تربیت بدنی از دیدگاه امام علی علیه السلام در نهج البلاغه می باشد. این تحقیق کوشیده است با روش توصیفی-تحلیلی به صورت کتابخانه ای و با استفاده از کالم موالی متقیان علی (ع) در نهج البلاغه برخی از اصولی را طرح و تاکید نماید که حضرت در مناسبت های مختلف و در سیره عملی خود بدان ها توجه تام داشته و هر یک از آن ها را می توان به عنوان راهبردی عملی در تربیت اجتماعی و بدنی متربیان مورد توجه و عمل قرار داد. یافته های تحقیق نشان داد که اصول تربیت اجتماعی از منظر امام علی (ع) عبارت است از: حفظ و ارتقای فردیت، اتکا بر سنت و فرهنگ و گزینش آن، غلبه بر خودمحوری هستی شناسی، غلبه بر خودمحوری شناختی، غلبه بر خودمحوری عاطفی، غلبه بر خودمحوری ارتباطی بیان شده است و بیان نهج البلاغه در مورد تربیت بدنی حاکی از آن است که ورزش و تربیت بدنی باید حالل و شرعی سالم و نشاط آفرین باشد.

کلیدواژه ها:

تربیت اجتماعی ، تربیت بدنی ، امام علی علیه السلام ، نهج البلاغه