بررسی طالع و تعیین مواضع سیارات و به کارگیری آن در شعر

قسمتی از منطقه البروج را که به هنگام سوال سوال کننده ای با تولد نوزادی و یا اقدام به کاری در افق شرقی طلوع میکند طالع گویند. در روزگاران پیشین ستاره شناسان برای قضاوت و یا پیش بینی درباره هر امری اقدام به استخراج طالع میکردند و آن را بر دوازده قسمت تقسیم می کردند و این قسمت های دوازده گانه را خانه های طالع میگفتند و با مشخص کردن جایگاه سیارات در این خانه ها برای هر امری رایجه ای تنظیم میکردند. سپس با توجه به جایگاه سیارات در برج ها و محل برج ها در خانه های طالع به نیک بختی یا شوربختی در امر مفترض حکم میکردند. شاعران زیادی از جمله حاقانی، نظامی، انوری و... از این روابط حاکم بر سیارات استفاده کرده و معانی ظریفی را خلق نموده اند؛ لیکن شکافتن و پی بردن به این اشارات نیازمند فراگیری علم طالع شناسی است.

کلیدواژه ها:

طالع استخراج اوتاد ، طالع ، زایچه ، فرخ و نافرخ