نقش خودکارآمدی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

امروزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به عنوان یک شاخص مهم برای ارزیابی نظام های آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. علاوهبر این، پیشرفت تحصیلی همواره برای معلمان، دانش آموزان، والدین، نظریه پردازان، و محققان تربیتی نیز حائز اهمیت بوده است.پیشرفت تحصیلی یادگیرندگان یکی از مهمترین ملاک های ارزیابی عملکرد معلمان محسوب میشود. برای دانش آموزان نیز معدلتحصیلی معرف توانایی های علمی آنها برای ورود به دنیای کار و اشتغال و مقاطع تحصیلی بالاتر است. شاید به علت همین اهمیتباشد که نظریه پردازان تربیتی بسیاری از پژوهش های خود را بر شناخت عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی متمرکز کرده اند. پژوهشهای زیادی، نشان می دهد که عملکرد تحصیلی دانش آموزان و فعالیتهای مرتبط با آن در دوره ی آموزش مدرسه ای از پیشرفتچندانی برخوردار نیست. دانش آموزان مستعد ازتوانایی های خود به خوبی استفاده نمی کنند. دانش آموزان اکثرا روحیه ی علمی وانگیزه ی کافی ندارند واز امکانات آموزشی، استفاده مطلوب و مناسب صورت نمی گیرد و معمولا به جای توجه به ارتقای سطح علمیخود به ارتقای سطح تحصیل اخد مدارج بالاتر می اندیشند. در این راستا خودکارآمدی در پیشرفت تحصیلی نقش بسیار مهمی را ایفامی کنند. اگر بین این متغیرها با پیشرفت تحصیلی رابطه ای برقرار باشد، می توان شرا یط و زمینه ها ی بهبود باورهای هوشی وخودکارآمدی را به وجود آورد و در نتیجه به پیشرفت تحصیلی مطلوب دست پیدا کرد. معلمان ومشاوران به عنوان مهمترین عناصرتعلیم و تربیت می توانند به اصلاح باورهای نامناسب دانش آموزان بپردازند و شرایط محیطی را برای تاثیرگذاری بر روی آنها فراهمنموده و تغییرات لازم را در شناخت، تفکر و رفتارهای آنها در جهت بهبود پیشرفت تحصیلی به وجود آورند. بنابراین با بررسی ابعادمختلف باورها و ادراکات فرد با پشتوانه شناختی و نحوه ارتباط آنها و شناخت و نحوه ارتباط آنها و شناخت عوامل موثر بر آنها می توانبر کارآیی مدرسه، خانواده و دیگر نهادهای اجتماعی افزود، از این جهت سعی و تلاش این تحقیق این می باشد که در یاری رساندنبه این هدف ارزشمند گام برداشته ودر راستای رشد وپرورش نظام آموزشی کشور بکوشد و با یادآوری و انجام و اجرای شیوه ها وبرنامه های خاص آموزشی راه رسیدن به این هدف را تسهیل نماید.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، خودکارآمدی ، دانش آموزان ، یادگیری