تاثیر برنامه های دولتی و حمایتی بر کاهش فقر در مناطق روستایی

این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر تغییرات فقر در مناطق روستایی ایران، به ویژه در روستای بلداجی از توابع شهرستان بروجن استان چهارمحال و بختیاری ، انجام شد. در این تحقیق ، مدلهای رگرسیون خطی و غیرخطی برای تجزیه و تحلیل روابط میان متغیرهای اقتصادی و اجتماعی با فقر استفاده گردید. همچنین ، آزمونهای آماری مختلفی نظیر آزمونهای F و t و ضریب همبستگی پیرسون برای ارزیابی اعتبار مدلها و نتایج به کار گرفته شد. نمونه مورد نظر این پژوهش شامل ۲۰۰ خانوار روستایی از روستای بلداجی بود که دادههای آنها از طریق پرسشنامه و مشاهده میدانی جمع آوری شد. نتایج آماری نشان دادند که عوامل اقتصادی مانند درآمد خانوار (با ضریب همبستگی پیرسون ۷۵,۰) و نرخ بیکاری (با ضریب همبستگی ۶۲,۰) تاثیر زیادی بر فقر دارند. همچنین ، سیاست های حمایتی و تغییرات اجتماعی نیز به طور غیرخطی بر فقر تاثیرگذار بودند (با ضریب ۵۸,۰ برای مدل غیرخطی ). مدلهای رگرسیونی خطی و غیرخطی به طور کلی قادر به پیش بینی تغییرات فقر در این منطقه بودند و نتایج آزمونهای آماری نشان دادند که مدلها از نظر آماری معتبر و معنی دار هستند (آزمون F با سطح معنی داری ۰۵,۰ و آزمون t با سطح معنی داری ۰۱,۰). همچنین ، آزمون دوربین -واتسون نشان داد که مدلها از خودهمبستگی در خطاها آزاد بودند (مقدار ۹۸,۱). نتایج این پژوهش نشان داد که عوامل اقتصادی و اجتماعی به طور پیچیدهای با فقر در ارتباط هستند و استفاده از سیاست های حمایتی می تواند به کاهش فقر در مناطق روستایی کمک کند. این پژوهش به پیشینه های موجود افزوده و برخی ابعاد جدید فقر را تبیین کرده است .

کلیدواژه ها:

کاهش فقر ، مناطق روستایی ، برنامه های دولتی و حمایتی ، بلداجی