استفاده از تکنولوژی آهسته رهش در تغذیه نشخوارکنندگان

تغذیه، عناصر الزم را تقریبا برای تمام فرآیندهای متابولیک بدن فراهم می کند و بنابراین اساسی ترین نیاز رفاهی برای همه حیوانات است. عوامل مختلفی نظیر نوع گونه، اقلیم منطقه، محیط خاک، ارتفاع از سطح دریا و موقعیت جغرافیایی می تواند تاثیر به سزایی بر کمیت و کیفیت محصول گیاهی داشته باشند. با آگاهی از وجود ارزش غذایی متغیر در خوراک های موجود می توان با توجه به شرایط و احتیاجات دام، جیره غذایی را به بهترین نحوه تنظیم و تهیه نمود. برای تامین مواد مغذی از جمله انرژی، پروتئین، مواد معدنی و ویتامین ها روش های متنوعی برای مکمل سازی جیره های غذایی دام وجود دارد. مکمل سازی رژیم غذایی نشخوارکنندگان از طریق تکنولوژی آهسته رهش یک روش مناسب و کارآمد برای مکمل سازی طولانی مدت است. به طوری که آزادسازی تدریجی نیتروژن موجود در ترکیبات نیتروژنه آهسته رهش شکمبه ای می تواند منبع نیتروژن را به مدت طولانی تری برای استفاده میکروب های فراهم نماید و همزمانی بی شتری بین آزاد شدن نیتروژن آمونیاکی و فراهمی کربوهیدرات بوجود آورد که باعث تولید بیشتر پروتئین میکروبی می شود. همچنین منابع آهسته رهش نیتروژن غیرپروتئینی با بهبود فعالیت میکروارگانیسم ها موجب بهبود گوارش پذیری خوراک های حاوی فیبر می گردد. قرص های شکمبه ای با رهش کنترل شده را می توان به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده برای اصلاح کمبود مواد معدنی و ویتامینی در نشخوارکنندگان در نظر گرفت. به طوری که یکبار خوراندن قرص آهسته رهش به دام می تواند احتیاجات دام را در شرایطی که سایر روش های مکمل سازی از کارآمدی مطلوبی برخوردار نیستند برای چندین ماه در حد مناسبی تامین کند. همچنین استفاده از تکنولوژی آهسته رهش موجب می شود که مواد مغذی در مقادیر مطلوب و صحیح در اختیار نشخوارکنندگان قرار گیرند و می توان از نتایج مثبت، مقادیر نامطلوب مانند مسمومیت یا آلودگی محیط زیست جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

آهسته رهش ، جیره ، شکمبه ، مکمل ، نشخوارکنندگان