جداسازی و بررسی باکتریهای حل کننده سیلیکات متحمل به شوری از ریزوسفر گیاه ذرت

باکتریهای محرک رشد گیاه به عنوان میکروارگانیسم های مفیدی شناخته می شوند که از طریق مکانیسم های گوناگون، باعث بهبود رشد و توسعه گیاهان می شوند. این باکتری ها قادرند تنش های غیرزیستی مانند شوری را کاهش دهند، جذب مواد مغذی را افزایش دهند و از گیاهان در برابر عوامل بیماری زا محافظت کنند. سیلیسیم نیز با تقویت مقاومت گیاهان در برابر تنش های زیستی و غیرزیستی، نقش قابل توجهی در رشد آنها ایفا می کند. اگرچه سیلیسیم در ابتدا به عنوان یک عنصر ضروری برای گیاهان تلقی نمی شد، اما اثرات سودمند آن منجر به پذیرش آن به عنوان عنصری مفید شد. همچنین، باکتریهای حل کننده سیلیکات با فراهم کردن سیلیسیم در دسترس برای گیاهان، در ارتقای حاصلخیزی خاک و رشد گیاه تاثیر بسزایی دارند. در این مطالعه، ۱۱ جدایه باکتری حل کننده سیلیکات شناسایی و تحمل آن ها در غلظت های مختلف شوری ارزیابی شد. تمامی جدایه ها در غلظت ۵/۰ مولار کلرید سدیم رشد کردند، اما با افزایش شوری، رشد کاهش یافت و هیچیک در غلظت ۲ مولار رشد نکردند. توانایی حل کنندگی سیلیکات بین ۱۳/۰۹ تا ۹۵ میلی گرم در لیتر متغیر بود که جدایه B۵ باالترین میزان حل کنندگی (۴۷/۴۶ میلی گرم در لیتر) را نشان داد. همچنین، ۹ جدایه توانایی آزادسازی فسفر داشتند و جدایه B۱۱ با ۷۴/۷۱ میلی گرم در لیتر، بیشترین آزادسازی فسفر را داشت. در غلظت های شوری مختلف، میزان آزادسازی فسفر توسط جدایه B۳ نیز قابل توجه بود. نتایج نشان می دهد که غلظت های کم NaCl می توانند باعث افزایش حلالیت فسفات در برخی سویه های باکتری مقاوم به شوری شوند. با این حال، شوری بیش از حد به طور قابل توجهی رشد باکتری ها و فرآیند حل شدن فسفات را محدود می کند. تعیین غلظت بهینه NaCl برای دستیابی به حداکثر انحالل فسفات، به نوع سویه باکتری وابسته است و نیاز به مطالعات بیشتر در این زمینه دارد.

کلیدواژه ها:

باکتری محرک رشد گیاه ، حل کننده سیلیکات ، حل کننده فسفات ، شوری