رویکرد بیوفیلیک در گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهرستان مهاباد)

امروزه گردشگری یکی از منابع اصلی درآمد بسیاری از کشورها است. توسعه گردشگری علاوه بر توجه به زیرساخت های این صنعت، نیازمند برنامه ریزی جامع عوامل ترغیب کننده قابل درک از سوی گردشگران است. برنامه ریزی شهری بیوفیلیک که از دهه ۹۰ میلادی به اجرا درآمد، رویکردی است که به صورت جامع برای بسیاری از عوامل و راه حل های عملی ارائه می نماید. لذا هدف این تحقیق الگوسازی برنامه ریزی و رویکرد بیوفیلیک در گردشگری شهر مهاباد می باشد. پژوهش حاضر، به روش توصیفی-تحلیلی و با هدف شناسایی و اولویت بندی بیوفیلیک گردشگری انجام شده است. داده های پژوهش به صورت کتابخانه ای و همچنین به روش میدانی از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. سنجش روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی انجام شده و همچنین، برای سنجش پایایی نیز از ضریب آلفا ی کرونباخ استفاده شده است که میزان آن ۰.۷۷ دارای ضریب قابل قبولی می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که هر دو فرضیه ی پژوهش مورد تایید واقع شد و شاخص های شهر بیوفیلیک در مهاباد بر تصویر احساسی، تصویر ادراکی، تبلیغات دهان به دهان و قصد بازدید گردشگران تاثیرگذار بوده است و بیشترین تاثیرپذیری مربوط به عامل تبلیغات دهان به دهان و کمترین تاثیرپذیری مربوط به عامل قصد بازدید گردشگران بوده است. همچنین طبق نظر کارشناسان تحقیق اولین شاخص شهر بیوفیلیک که برای منطقه ی مورد مطالعه ضرورت دارد، افزایش احداث پارک ها در سلسله مراتب شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، رویکرد بیوفیلیک ، توسعه پایدار ، شهرستان مهاباد