بررسی نقش آنتی اکسیدان‌های مختلف بر خواص و فازهای تشکیل شده در زمینة دیرگدازهای آلومینا منیزیا گرافیت

آجرهای Al2O3-MgO-C (AMC) بطور و سیعی در کلیه نقاط کوره پاتیلی (LF) بجز خط سرباره بکار می روند. در این آجرها معمولا از آنتی اکسیدان استفاده می گردد تا سرعت اکسیداسیون گرافیت و باند کربنی ( رزینی) را کاهش دهد. در این تحقیق خواص فیزیکی، مک انیکی، فازی و ریز ساختاری دیر گدازهای AMC حاوی درصدهای مختلفی از آنتی اکسیدان های Al ، Si و SiC مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که نمونه های حاوی آنتی اکسیدان Al در دماهای 1300 o C و 1600 o C خواص مطلوب تری از نظر درصد تخلخل، استحکام فشاری سرد، عمق اکسیداسیون و تغییرات طولی پایدار و نوع فازها نسبت به نمونه های حاوی آنتی اکسیدان Si و SiC دارند. آنتی اکسیدان Si از نظر ممانعت از اکسیداسیون در نمونه های حاوی آن وضعیت مطلوب تری از آنتی اکسیدان SiC دارد و لیکن فاز باقیمانده پری کلاز را به شدت کاهش می دهد ک ه از نظر ویژگی های لازم برای آجرهای AMC که یکی از آنها انبساط تدریجی در حین گرمایش های تکراری می باشد نکته منفی به شمار می آید .

کلیدواژه ها:

دیرگداز ، AMC ، آنتی اکسیدان