دکترین حاشیه صلاح دید تفسیر در رویه دیوان بین المللی دادگستری

دکترین حاشیه صلاح دید تفسیر که در رویه دیوان اروپایی حقوق بشر تثبیت گردیده است، بر این مفهوم استوار است که اساسا یک محکمه بین المللی تا چه اندازه به تصمیم گیری مقامات ملی در اجرای تعهدات بین المللی ایشان گردن مینهد. اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری به عنوان مهمترین رکن قضایی ملل متحد، فاقد مقررات مشخص در این خصوص می باشد؛ از این رو نیازمند آن هستیم تا با بررسی رویه دیوان میزان انعطاف پذیری دیوان در مواجهه با تصمیمات مقامات ملی (از جهت موضوعی و حکمی) مورد ارزیابی قرار گیرد. علیرغم اختلاف نظرها در خصوص پذیرش این دکترین در حقوق بین الملل عام و به ویژه رویه دیوان، پژوهش حاضر بر آن است تا از رهگذر بررسی آرای موجود نشان دهد تا با وحدت ملاک از رویه دیوان اروپایی حقوق بشر، می توان مواردی هر چند محدود، در رویه دیوان استخراج نمود که دیوان ناگزیر از پذیرش تفسیر دولت از دامنه تعهدات خویش بوده است.

کلیدواژه ها:

دیوان بین المللی دادگستری ، قیود استثنا ، تعهدات منعطف ، صالح دید دولت ها ، دیوان اروپایی حقوق بشر