بررسی عملکرد سیستمهای راداری با استفاده از دیورژانس کولبک - لیبلر

سیستمهای رادار یا به عبارت دیگر سیستم تشخیص و ردیابی بازتاب فرکانس رادیویی، سیستم الکترونیکی است که برای تشخص، ردیابی، تعیین موقعیت و تشخیص ویژگیهای اشیاء مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله، به ارائه عملکرد یک سیستم راداری براساس اطلاعات نسبی (RE)، که همان قضیه واگرایی کولبک - لیبلر (KLD) نامیده می شود، می پردازیم. در تئوری آمار - ریاضی، از واگرایی کولبک - لیبلر یا آنتروپی نسبی، به عنوان معیاری برای اندازه گیری واگرایی یک توزیع احتمال از یک توزیع احتمال ثانویه یاد می شود. مدل سیستم پیشنهادی مبتنی بر یک ایستگاه پایه (BS) چند ورودی - چند خروجی (MIMO)، با هدف ارائه سرویس به چندین تجهیزات کاربر ارتباطی (UEs) و همچنین شناسایی هدف است. در این مدل که به صورت قرارگیری جداگانه در نظر گرفته می شود، آنتن های ایستگاه پایه بین سیستم های راداری پخش می شود، که این هدف با پیشکدگذارهای اجبار صفر (ZF) و حداکثر نسبت انتقال (MRT) برای پیشکدکردن سیگنال ارتباطی حاصل می گردد. نتایج بیانگر آن است که فرمول های مشتق شده از دقت باالیی برخوردار می باشند و همچنین نشان می دهند که حداکثر نسبت انتقال در مقایسه با پیشکدگذارهای اجبار صفر دارای عملکرد نامطلوبی می باشند.

کلیدواژه ها:

حداکثر نسبت انتقال ، قضیه کولبک - لیبلر ، سیستم رادار - ارتباطات ، سیستم های چند ورودی - چند خروجی