استفاده از متدهای تئاتر و نمایش برای بهبود یادگیری دروس مدرسه

تئاترونمایش به عنوان یکی از متدهای خلاقانه آموزشی، امروزه به عنوان ابزاری کارآمد در بهبود فرایند یادگیری دانش آموزان مطرح شده است. این مقاله به بررسی اهمیت، مبانی نظری، تاریخچه، مزایا، چالش ها و شیوه های اجرایی تئاترونمایش در آموزش دروس مدرسه می پردازد. با استناد به پژوهش های انجام شده در دانشگاه های معتبر ایران مانند دانشگاه تهران، دانشگاه شیراز و مقالات منتشر شده در نشریات آموزشی داخلی (مانند «مجله آموزش نوین ایران» و «پژوهشنامه علوم تربیتی ایران») سعی شده است تا چارچوبی جامع از کاربردهای عملی و نظری این متد در آموزش ارائه گردد. همچنین در این مقاله به نقش معلم و دانش آموز در اجرای موفق این متد و ارائه نمونه های موردی از مدارس موفق در ایران پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

تئاترونمایش ، آموزش تجربی ، یادگیری فعال ، نوآوری در آموزش ، پژوهش های ایرانی