مقایسه اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر پردازش اطلاعات هیجانی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر پردازش اطلاعات هیجانی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه انجام شد. روش پژوهش کاربردی و طرح نیمه آزمایشی، پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، سنین ۲۰ تا ۴۵سال مراجعه کننده به مراکز روان شناختی در جزیره کیش در سال ۱۴۰۲ تشکیل داد. نمونه ای ۴۵ نفری که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند در ۳ گروه (هر گروه ۱۵ نفر) بطور تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های اختلال استرس پس از آسیب ، سبک پاسخ دهی نشخوار بود. گروه مداخله درمان شناختی–رفتاری ۸ جلسه تحت درمان ۹۰ دقیقه ای وگروه تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای ۸ جلسه تحت درمان ۴۰ دقیقه ای قرار گرفتند. روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در موردداده ها اعمال شد. نتایج نشان داد درمان شناختی-رفتاری پردازش اطلاعات هیجانی را بیشتر افزایش داده است. می توان نتیجه گرفت درمان شناختی_رفتاری به نسبت تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر پردازش اطلاعات هیجانی افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه موثرتر می باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال استرس پس از سانحه ، درمان شناختی _رفتاری ، تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای ، پردازش اطلاعات هیجانی