نقش روش های تدریس مشارکتی در توسعه مهارت های ارتباطی دانش آموزان

این مقاله به بررسی تاثیر روش های تدریس مشارکتی بر توسعه مهارت های ارتباطی دانش آموزان می پردازد. با توجه به اهمیت مهارت های ارتباطی در فرآیند یادگیری و ارتباطات اجتماعی، استفاده از روش های تدریس فعال و گروهی به عنوان یک راهکار موثر در آموزش مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی تاثیرات فعالیت های گروهی، یادگیری همکارانه و بحث های کلاسی بر تقویت مهارت های ارتباطی دانش آموزان در محیط های آموزشی است. برای رسیدن به این هدف، از روش تحقیق تجربی با استفاده از ابزارهای مختلف جمع آوری داده شامل مشاهدات کلاسی، پرسشنامه و مصاحبه های نیمه ساختاریافته استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که روش های تدریس مشارکتی، به ویژه یادگیری گروهی و بحث های کلاسی، به طور معناداری باعث بهبود مهارت های ارتباطی دانش آموزان می شود. این روش ها علاوه بر افزایش مهارت های گفتاری و شنیداری، تعاملات اجتماعی و همکاری بین دانش آموزان را تقویت کرده و فضای یادگیری فعال و پویا در کلاس های درس ایجاد می کنند.

کلیدواژه ها:

تدریس مشارکتی ، مهارت های ارتباطی ، یادگیری گروهی ، آموزش فعال ، تعاملات اجتماعی