مدلیابی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس جو عاطفی خانواده با میانجیگری تنظیم هیجان و تکانشگری در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان ارومیه

هدف تحقیق حاضر مدل یابی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس جو عاطفی خانواده با میانجی گری تنظیم هیجان و تکانشگری می باشد که به روش بنیادی و بر اساس روش مفروضات همبستگی و غیر آزمایشی صورت گرفت. نمونه مورد بررسی به تعداد ۳۶۰ نفر بود که با استفاده از فرمول شوماخر و لوماکس (۲۰۱۰) تعیین گردید و برای انتخاب این تعداد از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. ابزارهای گردآوری داده ها عبارت بودند از پرسشنامه های استاندارد، اعتیاد به تلفن همراه سواری (۱۳۹۳)، جو عاطفی خانواده هیلبرن (۱۹۶۴)، مقیاس تکانشگری دیکمن (۱۹۹۰) و تنظیم شناختی هیجانی گرانفسکی و همکاران (۲۰۰۱) که داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که جو عاطفی خانواده و عامل های مثبت تنظیم شناختی هیجان به صورت منفی معنی دار و تکانشگری و عامل های منفی تنظیم شناختی هیجان به صورت مثبت معنی دار در سطح اطمینان ۹۵ درصد با اعتیاد به تلفن همراه همبستگی دارند. همچنین اثر غیرمستقیم با توجه به نقش عامل های مثبت تنظیم شناختی هیجان به مقدار -۰.۱۶ و با توجه به نقش میانجی عامل های منفی تنظیم شناختی هیجان به مقدار ۰.۱۷ و با نقش میانجی تکانشگری به مقدار ۰.۱۹ در رابطه بین جو عاطفی خانواده با اعتیاد به تلفن همراه به صورت معنی دار بدست آمد. همچنین توجه به اینکه مدل اولیه برازش الزم را نداشت، مدل تعدیل شده با اعمال خطای اندازه گیری مورد آزمون قرار گرفت و مشخص شد که مدل تعدیل شده برازش الزم را دارد. در نهایت با توجه به نتایج بدست آمده، پیشنهادهایی به منظور کاهش اعتیاد به تلفن همراه ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به تلفن همراه ، جو عاطفی خانواده ، تنظیم هیجان ، تکانشگری ، دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان ارومیه