بررسی رابطه بازی های آموزشی رایانه ای بر اجتناب از حل مساله دانش آموزان ابتدایی شهر زنجان

بازی آموزشی برای رشد اجتماعی، عاطفی، شناختی، جسمی، زبانی، رشد مهارت های اجتماعی و خلاقیت همه کودکان ضروری و حیاتی است. بازی آموزشی، باعث تقویت یادگیری در همه کودکان و نوجوانان، حتی کسانی که در برقراری ارتباط کالمی مشکل دارند، می شود. از طریق بازی، کودکان از حمایت عاطفی برخوردار می شوند و درباره احساسات و افکار خود چیزهای زیادی می آموزند. هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه بازی های آموزشی رایانه ای بر اجتناب از حل مساله دانش آموزان ابتدایی شهر زنجان می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی – تحلیلی به شیوه پیمایشی محسوب می گردد و از لحاظ زمانی جزو پژوهش های مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان ابتدایی شهر زنجان می باشد. از فرمول کوکران برای تخمین حجم نمونه استفاده گردید. با توجه به اینکه تعداد جامعه آماری ۳۲۰۰۰ نفر می باشد، بنابراین حجم نمونه ۳۸۰ نفر بدست آمد. روش نمونه گیری مورد استفاده در این پژوهش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد. برای جمع آوری اطلاعات نظری در مورد متغیرهای پژوهش و نیز گردآوری پیشینه پژوش از روش کتابخانه ای شد و برای جمع آوری اطلاعات از روش میدانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های مربوط به پژوهشات توصیفی که داده های آن با پرسشنامه جمع آوری شد و جهت آزمون فرضیه ها و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ۲۶ استفاده شد. نتایج آزمون های همبستگی و رگرسیون نشان داد که بازی های آموزشی رایانه ای بر اجتناب از حل مساله دانش آموزان ابتدایی شهر زنجان تاثیر معناداری در سطح اطمینان ۹۵ درصد دارد. در پایان بر اساس نتایج بدست آمده پیشنهادات پژوهشی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی رایانه ای ، اجتناب از حل مساله ، دانش آموزان ابتدایی