نقش آموزش و پرورش و معلم در کنترلیا کاهش آسیب های اجتماعی در مدارس

دانش آموزان به دلیل گذر از دوره وابستگی محض به والدین و تمایل به استقلال اجتماعی و تلاش برای ابراز وجود به ویژه میان همسالان و دوستان خود و میل و رغبتی که برای نشان دادن توانایی ها و استعدادهای خود دارند، در مواجه با مسائل مختلف اجتماعی و هنجارها و ناهنجاری های جامعه دچار فراز و نشیب های زیادی می شوند و اگر رهبری فکری و نقشه راه والدین آگاه و معلمان دلسوز نباشد، به دالیل مختلف و ازجمله نداشتن تجربه رویارویی با این آسیب ها، در اقیانوس بیکران اجتماع متالطم، سرگردان شده و بی هیچ هدف مشخصی توانایی تشخیص راه از بیراهه را ندارند. آسیب های اجتماعی معلول عوامل فردی، روانی، محیطی و اجتماعی است که این عوامل از خود شخص تا خانواده و مدرسه و محیط پیرامون را شامل می شود و برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی باید خانواده ها نسبت به رفتارهای پرخطری که فرزندان آنان را تهدید می کند، آگاه و هوشیار باشند. متولیان مدرسه نیز به ویژه معلمان و مربیان باید به عنوان مرجع تربیتی دانش آموزان برای شناسایی آسیب های پیرامون مدارس آگاهانه و سریع وارد عمل شوند. سیاری از نوجوانان از حقیقت وقایع موجود در جامعه بی اطلاع هستند و از آنجا که طبیعت تنوع طلب و هیجان خواهی دارند، بسیار متمایل هستند با تجارب جدید روبه رو شوند، اگرچه گاهی نیز ممکن است برخی از همسالان جسور، آن ها را ترغیب به انجام برخی از کارها کنند.

کلیدواژه ها:

آسیبآهمساالن ، اموزش ، هوت