بررسی جایگاه مدارس یادگیرنده در فرایند تعلیم و تربیت

نقش آموزش و پرورش در توسعه جوامع از اهمیت بسزایی برخوردار است و مدارس به عنوان واحدی در درون نهاد آموزش و پرورش نیز جایگاهی مهم در مقاصد آموزشی ایفا می کنند. میزان سطح و کیفیت نیروی انسانی مدرسه، در مقام طراح و پردازنده فرایندها و رویه ها و همچنین سازنده فعال نتایج و نیز ظرفیت یادگیری از همه پیامها و تجاربی که از بیرون و درون مدرسه به ما میرسد دو عامل اساسی برای تمهید و تضمین ارتقای کیفیت آموزشی و اثربخشی مدرسه است. در عصر جدید، مدارس نیاز دارند به طور پیوسته یادگیری های جدیدی را بدست آورند و خود را با شرایط جدید وفق دهند. در نتیجه یادگیرنده بودن مدارس در تمام ابعاد آن اعم از دانش آموزان، معلمان، مدیران، سیاست گذاران، برنامه ریزان آموزشی و درسی، محیط و غیره قابل درک و تبیین است. یادگیری فقط به کسب مهارت های جدید محدود نمی شود، بلکه چگونگی تعامل افراد با یکدیگر و با مدرسه را هم در بر می گیرد. مدارس یادگیرنده، مدارسی هستند که مدیر، معاونان، معلم، دانش آموزان و ... از بودن در آن می آموزند و یادگیری های خود را در اختیار مدرسه قرار می دهند. دانش آموزان و برنامه های درسی مدرسه، منبع الهام و محرک برای یادگیری های آشکار و نهان است. در مدرسه یادگیرنده، مدیر در مقام راهبر یادگیری است و معلم سازنده پل ارتباطی بین یادگیری های کلاسی خود و سایر اعضای مدرسه است.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، یادگیری ، مدارس یادگیرنده ، آموزش و پرورش