نقش مدرسه در آموزش و ارتقای کارآفرینی در دانش آموزان

رویکرد غالب بر فعالیتهای مدرسه ها و خانواده ها تربیت برای کارمند شدن است. تغییر این رویکرد به تغییر فرهنگ آموزش و ارزشیابی از محتوا، به موقعیت های واقعی زندگی و شغلی، نیاز دارد. به عبارت دیگر، الزم است به تربیت مهارت های کارآفرینی توجه شود. در مجموع، با تحلیل درست شرایط اقتصادی کشور و حتی جهان به این نتیجه می رسیم که رویکرد آموزش و پرورش باید از رویکرد تربیت کارمند محوری به تربیت کارآفرین محوری تغییر یابد (البته در پیوند با ارزش های دینی و ملی). این رویکرد با سیاست های اقتصاد مقاومتی منطبق است. زیرا الزمه تقویت اقتصاد مقاومتی، تولید و صادرات است. برای دستیابی به چنین حالتی در کشور به تربیت نسلی نیازمندیم که کارآفرین باشد تا در آینده بتواند در عرصه های مختلف، وضعیت تولید را اصلاح کند و با افزودن بر کیفیت تولیدات داخلی و صادرات آنها، ارزآوری در کشور را ارتقا بخشد. لذا هرگاه بتوانیم در گام نخست نسلی با این ویژگی ها تربیت کنیم، و در گام های بعدی، با شناسایی افراد مستعد و کارآفرین، آن ها را به سمت تولیدات با اولویت هدایت کنیم، فرهنگ کارآفرینی در جامعه نهادینه می شود. با این اشاره در می یابیم که تربیت کارآفرینی با میزان ارزآوری رابطه دارد. هر کشوری، هرچه میزان صادرات و ارز باالتری داشته باشد، فرایند کارآفرینی را درست تر هدایت کرده است.

کلیدواژه ها:

رویکرد ، مدارس ، آموزش