افزایش بهره وری زمانی در کلاس های چند پایه

کلاس های چندپایه به عنوان یک راهکار برای پوشش دهی مناطق کم جمعیت و محروم، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. با این حال، مدیریت زمان در این کلاس ها به دلیل تنوع سنی دانش آموزان و تفاوت در نیازهای آموزشی آن ها، چالشی جدی محسوب می شود. پژوهش های پیشین نشان داده اند که عدم مدیریت صحیح زمان در کلاس های چند پایه، می تواند منجر به کاهش کیفیت آموزش، کاهش انگیزه دانش آموزان و در نهایت، عدم دستیابی به اهداف آموزشی شود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی راهکارهای افزایش بهره وری زمانی در کلاس های چند پایه و ارائه مدل عملیاتی برای بهبود فرآیند آموزش در این کلاس ها است. در این پژوهش از روش آمیخته (کیفی و کمی) استفاده شده است. در بخش کیفی، با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با برخی معلمان کلاس های چندپایه، به تحلیل تجربیات و چالش های آن ها در مدیریت زمان پرداخته شده است. در بخش کمی نیز، با استفاده از پرسشنامه، نظرات برخی دانش آموزان و اولیای آن ها در مورد میزان رضایت از نحوه مدیریت زمان در کلاس جمع آوری شده است و در نهایت با تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی منابع علمی راهکارهایی برای افزایش بهره وری زمانی ارائه شده است. یافته های اصلی نتایج پژوهش نشان داد که مهم ترین چالش ها در مدیریت زمان در کلاس های چند پایه، ناتوانی برخی معلمان در مدیریت صحیح اینگونه کلاس ها، تنوع سنی دانش آموزان، حجم بالای محتوای آموزشی، کمبود منابع آموزشی و عدم وجود برنامه ریزی دقیق می باشد. در نهایت بر اساس یافته های پژوهش، نتیجه گیری می شود که برای افزایش بهره وری زمانی در کلاس های چندپایه، از روش های آموزشی متنوع و فعال، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، برنامه ریزی دقیق و شخصی سازی آموزش استفاده شود. همچنین، برگزاری دوره های آموزشی برای معلمان در زمینه مدیریت زمان و روش های تدریس در کلاس های چند پایه، می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت آموزش در این کلاس ها ایفا کند.

کلیدواژه ها:

کلاس ، چند پایه ، زمان