نقش و الگوی معلم در رفتار دانش آموز

رفتار معلم و همچنین ظاهر او شبیه به پدر و مادر در کودک نمایان می شود و کودک چنان با معلم خود صمیمی می شود که گویی والدین اوست. گاهی این صمیمیت تا به دانجا گسترش می یابد که کودک معلم خود را برتر از والدینش می یابد چرا که او هم فرشته محبت است و هم مظهر دانایی و آگاهی. از این رو ویژگی ها و صفات شخصیتی معلم نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت کودکان بازی می کند. کودک با پذیرش رفتارهای معلم به عنوان الگو و سرمشق هویت اجتماعی متزلزل خویش را استحکام می بخشد. اگر شخصیت معلم دارای صفات انسانی از قبیل مهرورزی، نوع دوستی، درستکاری، همکاری و خویشتن داری و ایمان باشد، طبیعتا تقلید چنین ویژگی های سلامت روانی کودک را تضمین می کند. ولی اگر شخصیت معلم دچار اختلال و نابسامانی باشد یعنی رفتارهای خالف هنجارهای فرهنگی و اجتماعی از او سرچشمه یا فاقد صفات انسانی باشد، همچنین وضعیت همانند سازی کودک با معلم حاصلی جز رفتارهای نابهنجار و اختلالات سازگاری نخواهد داشت. بدیهی است کودک می تواند ناسازگاری ها را از معلمان ناسازگار و سازگاری ها را از معلمان سازگار تقلید کند.

کلیدواژه ها:

اجتماع ، الگوسازی ، توانمندی