کنترل ترکیبات مولد بو در واحدهای صنعتی با استعداد و سیستمهای بیولوژیکی
محل انتشار: چهارمین همایش سراسری بهداشت حرفه ای ایران
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 900
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCOHS04_090
تاریخ نمایه سازی: 3 آذر 1392
چکیده مقاله:
سولفید هیدروژن از جمله آلایندههای سرمای هوا با بوی مخصوص میباشد، مقدار قابل ملاحظهای از این گاز در ارتباط با فعالیتهای صنعتی از قبیل پالایشگاه نفت، تصفیه خانه فاضلاب، تصفیه گاز ترش، صنایع کاغذ سازی تأیید تولید میشود. فرایندهای متعددی بر پایه اصول فیزیک و شیمی به منظور حذف مؤثر گاز سولفید هیدروژن از هوا و گازهای زاید صنایع توسعه پیدا کردهاند ولی بسیاری از این روشها نیازمند افزودن مواد شیمیایی بوده و همچنین نیازمند مصرف انرژی و هزینه بالا میباشد. بیوفیلتراسیون یک فناوری جدید جهت کنترل آلایندههای هوا با قیمت پایین و بازدهی بالا میباشد که کاربرد آن به دلیل راهبری ساده و عدم ایجاد مواد زاید دفعی در سالهای اخیر توسعه قابل توجهی پیدا کرده است. این کارایی سیستم بیوفیلتراسیون در حذف سولفید هیدروژن از جریان گاز آلوده مورد مطالعه قرار گرفت. پایلوت مورد استفاده از آهن گالوانیزه با قطر cm8 و ارتفاع 1/26 متر و بستر آن حاوی خردههای pvc با اندازه به یک سانتیمتر و کمپوست مواد زائد جامد شهری به نسبت حجمی یک به یک بود. پارامترهای مورد مطالعه در این تحقیق تعیین راندمان و ظرفیت حذف بیوفیلتر در پالایش سولفید هیدروژن و بررسی اثر سولفات، زمان مانده، افت فشار، رطوبت و pH در بستر عملکرد آن بود میانگین راندمان حذف سیستم بیوفیلتراسیون با زمان مانده یک تنه در محدوده غلظت پنج تا 265 ppm برابر و هشت در صد به دست آمد که در این شرایط حداکثر ظرفیت حذف حذف حدود g-s/m3-hr 22 تعیین گردید. میانگین افت فشار شش میلیمتر آب و بهترین زمان مانده گاز سولفید هیدروژن 60 ثانیه بود. مقدار pH تربت بهینه بستر به ترتیب برابر 3/5 و 55% و مقدار سولفات mg-so4/g.bed 30 به عنوان سطح بحرانی برای محیط میکربی تعیین گردید. یافتههای حاصل از این بررسی نشان داد که سیستم بیوفیلتراسیون با بستن کمپوست و خردههای pvc با راندمان 98% قادر به حذف گاز سولفید هیدروژن از گردانهای گازی آلوده میباشد و جا دارد از این فناوری ارزان به منظور پستی انتشار گاز سولفید هیدروژن در صنایع استفاده گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بابک روشنی
دانشکده بهداشت - دانشگاه علوم پزشکی سنندج
رضا دهقان زاده
دانشکده پیداش - دانشگاه علوم پزشکی تبریز
محمدرضا شاه منصوری
دانشکده بهداشت - در رشته علوم پزشکی اصفهان