نقش اینفلوئنسر مارکتینگ در توسعه صنعت گردشگری ورزشی از طریق میانجی نگرش گردشگران ورزشی به تبلیغ

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش اینفلوئنسر مارکتینگ در توسعه صنعت گردشگری ورزشی با میانجی نگرش به تبلیغ مقصد می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، و از نظر روش از نوع کمی پیمایشی است. جامعه آماری گردشگران ورزشی بودند که صفحات گردشگری ورزشی شبکه های اجتماعی را دنبال می کردند. روش نمونه گیری از نوع در دسترس بود و جهت برآورد حجم نمونه از نرم افزار G*Power استفاده شد. براساس برآورد این نرم افزار حجم نمونه برابر ۳۴۸ نفر برآورد گردید. جهت اندازه گیری نقش اینفلوئنسرها از پرسشنامه محقق ساخته، جهت اندازه گیری متغیر توسعه صنعت گردشگری ورزشی از پرسشنامه کاظمی و همکاران (۱۴۰۱) و جهت اندازه گیری متغیر نگرش به تبلیغ مقصد از پرسشنامه ونگ و هوانگ (۲۰۱۸) استفاده شد. برای ارزیابی روایی، از روایی صوری و روایی سازه استفاده شد. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای متغیر نقش اینفلوئنسرها برابر با ۰.۸۶۵، توسعه صنعت گردشگری ورزشی ۰.۷۹۳، نگرش به تبلیغ مقصد ۰.۸۲۲ بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده می شود. این تحلیل ها با کمک برنامه های SPSS نسخه ۲۶ و Smart PLS نسخه ۳ در سطح خطای ۵ درصد انجام شد. نتایج نشان داد نقش اینفلوئنسرها در توسعه صنعت گردشگری ورزشی مثبت و معنادار است. همچنین نشان داد نگرش به تبلیغ مقصد بر توسعه صنعت گردشگری ورزشی تاثیر مثبت و معناداری دارد. سرانجام یافته ها نشان داد که نگرش به تبلیغ مقصد در ارتباط بین نقش اینفلوئنسرها و توسعه صنعت گردشگری ورزشی نقش میانجی معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، اینفلوئنسر مارکتینگ ، نگرش به تبلیغ مقصد ، صفحات گردشگری ورزشی