پاسخ ژن های CXCR۴ و CXCL۱۲ به یک دوره تمرین شنا در موش های مدل دیابت

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش تمرین شنا بر بیان ژن های CXCR۴ و CXCL۱۲ موش های صحرایی نر مدل دیابتی بود. پژوهش حاضر روی نمونه های حیوانی و در آزمایشگاه انجام شد، این پژوهش از نوع تجربی و بنیادی بود. روش کار براساس یک تحقیق تجربی با ماهیت توصیفی-تحلیلی صورت گرفت. روش شناسی تحقیق: ۳۳ سر موش خریداری و سپس در ۳ گروه ۱۱ تایی تقسیم شدند. گروه های مورد بررسی عبارتند از گروه سالم، گروه کنترل دیابتی، گروه دیابتی + تمرین شنا. برنامه تمرینی اصلی شامل شنا کردن در تانک ویژه جوندگان به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته بود که در هفته اول با ۵ دقیقه تمرین شروع شد و با افزایش تدریجی زمان شنا به ۳۰ دقیقه در ابتدای هفته چهارم خواهد رسید و تا هفته هشتم ادامه ی افت. به منظور دیابتی کردن موش ها استرپتوزوتوسین به میزان ۰.۵۵-۰.۶ میلی گرم بر کیلوگرم به صورت زیرجلدی بین دو گوش تزریق شد. ۷ روز پس از تزریق قند خون موش ها اندازه گیری شد و موش هایی که قند خونشان باالتر از ۳۰۰ میلی گرم بر دسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی انتخاب شدند. موش ها قبل از تهیه نمونه خون با کتامین و زایالزین بی هوش شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS ورژن ۲۲ انجام شد. نتایج تحقیق: یافته های تحقیق نشان داد بیان ژن های CXCR۴ و CXCL۱۲ در گروه دیابتی بیشتر از گروه کنترل و گروه تمرین شنا بوده است. بحث و نتیجه گیری: CXCR۴ و CXCL۱۲ نقش مهمی در کنترل هموستاز گلوکز داشته است. در واقع، تحت شرایط دیابتی فعالیت و میزان بیان ژن CXCR۴ و CXCL۱۲ در بافت های مختلف و خون همراه با نقش متابولیکی مهم می باشد و کاهش نشان داده است. تمرین شنا با تنظیم مثبت بیان ژن CXCR۴ و CXCL۱۲ می تواند در تعدیل و پیشگیری و درمان بیماری دیابت پیشنهاد شود.

کلیدواژه ها:

تمرین شنا ، ژن CXCR۴ ، ژن CXCL۱۲ ، بیماری دیابت