نقش انگیزش درونی، محیط آموزشی و سبک های یادگیری در رشد تحصیلی دانش آموزان

انگیزش درونی به عنوان یکی از عوامل تعیین کننده در فرایند یادگیری، در ادبیات علمی همواره مورد توجه قرار گرفته است. پژوهشگران معتقدند که زمانی که دانش آموزان از درون خود به یادگیری علاقه مند شوند، انگیزه لازم برای تلاش، پژوهش و خلاقیت در آن ها بروز می کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش عوامل انگیزشی درونی، محیط آموزشی و سبک های یادگیری در رشد تحصیلی دانش آموزان انجام شد. از منظر روش شناسی، پژوهش با رویکرد مروری و تجزیه و تحلیل منابع علمی معتبر، شامل مقالات، کنفرانس ها و نشریات تخصصی در حوزه علوم تربیتی صورت گرفت. داده های به دست آمده از منابع متعدد مورد بررسی قرار گرفتند تا ابعاد مختلف تاثیرگذاری این عوامل بر عملکرد تحصیلی به تفصیل روشن گردد. یافته های پژوهش نشان داد که انگیزش درونی دانش آموزان، در صورت تقویت از طریق استراتژی های نوین آموزشی، به عنوان محرکی کلیدی در افزایش مشارکت و بهبود نتایج تحصیلی عمل می کند. همچنین، محیط آموزشی حمایتی و تطبیق شیوه های تدریس با سبک های یادگیری فردی، تاثیر مستقیمی بر کارایی فرآیند یادگیری داشته و موجب ایجاد فضای پویا و خلاق در کلاس درس می شود. در نهایت، نتایج به دست آمده نشان داد که تلفیق این سه عامل می تواند به طور همزمان منجر به بهبود چشمگیر عملکرد تحصیلی و افزایش رضایت از فرایند آموزشی گردد.

کلیدواژه ها:

انگیزش درونی ، محیط آموزشی ، سبک های یادگیری ، رشد تحصیلی