کاربرد هوش مصنوعی در پیش بینی ضریب دبی در سرریزهای کنگره ای با پلان هارمونیک
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARIDSE-25-96_004
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1403
چکیده مقاله:
با رشد جمعیت، تقاضا برای ذخیره سازی آب در مخازن افزایش یافته است و نیاز به جایگزینی یا افزایش ظرفیت دبی بسیاری از سرریزها از طریق بهینه سازی هندسی و طرح افقی آنها به وجود آمده است. یکی از راهکارهای کاربردی برای افزایش راندمان سرریزها، اصلاح هندسه پلان و افزایش طول سرریز در عرضی ثابت است. این امر باعث افزایش ضریب دبی (Cd) سرریز می شود. در این مطالعه، با جمع آوری داده های آزمایشگاهی دو منبع مختلف، در مجموع از ۲۳۳ سری داده شامل مولفه های هندسی و هیدرولیکی استفاده شد. سه مدل یادگیری ماشین، شامل رگرسیون بردار پشتیبان (SVR) و مدل ناپارامتریک جنگل تصادفی (RF) و رگرسیون اسپیلاین تطبیقی چندگانه (MARS)، با پنج سناریوی ورودی مختلف برای پیش بینی دقیق ضریب دبی سرریز کنگره ای با پلان نیم دایره هارمونیک توسعه داده شد. نتایج تحقیق نشان داد که متغیرهای ورودی شامل، نسبت شعاع به ارتفاع سرریز (R/P)، نسبت عرض سرریز به ارتفاع سرریز (B/P)، تعداد سیکل (N) و نسبت هد هیدرولیکی به ارتفاع سرریز (HT/P)، در مدل MARS با مقادیر ۰/۰۰۸= RMSE و ۰/۹۴=R۲ و مدل SVR با مقادیر ۰/۰۰۹= RMSE و ۰/۹۳=R۲، نتایج بهتری را در تخمین (Cd) ارائه می کنند. مشاهده گردید در مقادیر (HT/P) پایین تر از ۰/۰۵، میزان ضریب دبی عبوری سرریز با ۴ سیکل نیم دایره (۴=N)، بیشتر از سایز سرریزها بوده است. همچنین، با استفاده از دو روش مختلف آنالیز حساسیت مشاهده گردید پارامتر عمق نسبی (HT/P) موثرترین مولفه در پیش بینی ضریب دبی بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امل سواعدی
دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروانفورماتیک، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
محمدرضا زایری
استادیار گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مهدی قمشی
استاد گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مهدی دریائی
دانشیار گروه سازه های آبی-دانشکده مهندسی آب و محیط زیست-دانشگاه شهید چمران اهواز-اهواز-ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :