بررسی خاصیت ضدسرطانی نانوذرات اکسید روی کنژوگه با تیوسمی کاربازید بر سلول های سرطانی معده و ارزیابی میزان بیان ژن های CASP۸ و HULC

مقدمه: سرطان معده چهارمین بدخیمی شایع و دومین علت مرگ در همه بدخیمی های جهان است. نانوتکنولوژی به درمان موثر سرطان کمک کرده است. تیوسمی کاربازون ها گروه جدید دارویی هستند که می توانند با نانوذرات کمپلکس شوند و تاثیر بیشتری در درمان داشته باشند. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، ابتدا نانوذرات اکسید روی (ZnO) سنتز شد و با گلوتامین (ZnO@Gln) عامل دار و با تیوسمی کاربازید کنژوگه گردید (ZnO@Gln-TSC). آنالیزهای FTIR، XRD، DLS،  SEM و  TEM برای بررسی سنتز نانوذرات انجام شد. بررسی سمیت سلولی نانوذرات بر سلول های AGS با تست MTT تحت غلظت های مختلف انجام گردید. میزان بیان ژن های HULC و CASP۸ تحت تاثیر غلظت IC۵۰ نانوذرات با روش Real Time PCR بررسی شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS vol.۱۶ و آزمون های آنووا و تی استفاده گردید و P<۰.۰۵ برای ژن ها معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ های پژوهش: ماهیت ذرات توسط FT-IR و XRD تایید و اندازه نانوذرات در محدوده ۳۰ تا ۷۰ نانومتر گزارش گردید. آنالیز DLS اندازه نانوذرات را ۲۹۶ نانومتر نشان داد. تست MTT نشان داد که مقدار IC۵۰ نانوذرات µg/mL۱۰ بود. تاثیر نانوذرات بر سلول های AGS باعث افزایش معنی دار ژن CASP۸ (۷۹/۶) و کاهش معنی دار ژن HULC (۶۵/۰) نسبت به گروه کنترل شد (P<۰.۰۵). بحث و نتیجه گیری: تاثیر نانوذرات ZnO@Gln-TSC بر سلول های سرطانی AGS با افزایش بیان ژن CASP۸ و کاهش بیان ژن HULC، تکثیر سلولی را مهار کرد و باعث القای آپوپتوز گردید که می تواند به عنوان دارو برای درمان بیماران سرطانی بیشتر بررسی شود.

کلیدواژه ها:

Thiosimicarbazide ، Gastric Cancer ، Nanoparticles zinc oxide ، CASP۳ ، HULC ، تیوسمی کاربازید ، سرطان معده ، نانوذرات اکسید روی ، CASP۸ ، HULC