بررسی نقش پایداری زیست محیطی در بهرهگیری از فضاهای طبیعی و سبز محیط درمان

فضاهای درمانی بدلیل اهمیت و گستردگی خود در میان سایر کاربری ها، نقش بسیار مهمی را در بهرهگیری از منابع طبیعی و محیطی دارند که این امر سبب می گردد تا به عنوان یک بخش مهم در زمینه پایداری درنظر گرفته شوند. فضاهای سبز محیط های درمانی تاثیرات بسزایی در رضایت بیمار و کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ایفا می کنند که این امر سبب خواهد شد تا اینگونه فضاها به عنوان یکی از ارکان پایداری در محیط های درمانی بشمار آیند. از اینرو محققان و برنامه ریزان در حوزه پایداری و معماری محیط درمان بر آنند تا نقش پایداری را در فضاهای سبز بیمارستان اندازهگیری نمایند. بر این اساس مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفته و مولفه هایی نظیر سطح پوشش سبز در محیط درمان، بهره گیری از نور طبیعی و مناسب ، ارتباط مناسب باطبیعت و همچنین استفاده از مواد و مصالح پاک توسط محققین مورد مطالعه قرار گرفته است . اما علیرغم مطالعات صورت گرفته در این زمینه شاهد کمبودهایی در ارتباط با شاخص های محیط پایدار در فضاهای طبیعی بیمارستانها در ایران هستیم . بر این مبنا مطالعات حاضر در نظر دارد تا با بهره گیری از روش کتابخانه ای و با بررسی منابع بروز در زمینه محیط های سبز پایدار در فضاهای درمانی شاخص های پایداری محیطی را در این گونه فضا ها استخراج نماید. نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که بهره گیری از تهویه طبیعی و مناسب ، استفاده از نورگیرها و گرمایش غیر فعال، وهمچنین بهره گیری از مصالح طبیعی و غیر آلاینده از مهمترین عوامل ایجاد پایداری در مناظر سبز محیط درمان می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری زیست محیطی ، فضاهای درمانی ، منظر درمانی ، طراحی مبتنی بر شواهد