تاثیر نظارت تاسیساتی بر کیفیت اجرای زیرساخت های شهری در ایران

نظارت تاسیساتی بر زیرساخت های شهری، عامل مهمی در تضمین کیفیت، ایمنی و دوام پروژه های عمرانی است که در ایران با چالش های متعددی روبه رو است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نظارت تاسیساتی بر کیفیت اجرای زیرساخت های شهری و شناسایی چالش های موجود در فرآیندهای نظارتی انجام شده است. پراکندگی مسئولیت های نظارتی بین نهادهای مختلف، ضعف هماهنگی بین سازمان های اجرایی، نبود استانداردهای نظارتی به روز، عدم استفاده از فناوری های نوین پایش و کمبود نیروی متخصص، از جمله مشکلات اصلی در این حوزه محسوب می شوند که منجر به کاهش کیفیت اجرا، افزایش هزینه های نگهداری و بهره وری پایین زیرساخت های شهری شده است. این مطالعه نشان می دهد که استفاده از فناوری های نوین نظارت، شامل سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS)، حسگرهای اینترنت اشیا (IoT) و پهپادهای پایش، می تواند دقت و کارایی فرآیندهای نظارتی را افزایش دهد و موجب کاهش مشکلات اجرایی شود. بررسی تجربه کشورهای توسعه یافته نیز تایید می کند که نظارت یکپارچه و استفاده از استانداردهای به روز، به بهبود بهره وری زیرساخت های شهری منجر می شود. در این راستا، راهکارهایی نظیر ایجاد سامانه های هماهنگ بین شهرداری ها و نهادهای اجرایی، توسعه تونل های مشترک تاسیساتی، به روزرسانی مقررات نظارتی و ارتقای آموزش های تخصصی برای مهندسان ناظر پیشنهاد شده است. این راهکارها می توانند موجب بهبود عملکرد نظارتی، افزایش کارایی پروژه های عمرانی و کاهش هزینه های نگهداری شوند. نتایج این پژوهش تاکید دارد که اصلاح فرآیندهای نظارتی در شهرداری ها و بهره گیری از روش های مدیریتی کارآمد، نه تنها کیفیت زیرساخت های شهری را بهبود می بخشد، بلکه به توسعه پایدارتر و ایمن تر شهرهای ایران نیز کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

نظارت تاسیساتی ، زیرساخت های شهری ، شهرداری ، کیفیت پروژه های عمرانی ، فناوری های نظارت هوشمند