تاثیر اعتماد اجتماعی جوامع محلی در اجرای طرح های اصلاح و احیا مراتع اسالم دشت مریوان-کردستان

برنامه های مدیریت و بهره برداری اصولی از مراتع در ایران با استفاده از طرح های مرتعداری به انجام می رسند. از این رو، ضروری است که نقش طرح های مرتعداری روی عملیات اصالحی و احیایی بررسی شود. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی شاخص اعتماد اجتمعی در اجرای طرح های احیا و اصلاح مراتع اسالم دشت مریوان-کردستان انجام شده است. روش تحقیق در دو بخش میدانی و توصیفی-تحلیلی بوده است. اطلاعات با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه حضوری مجریان طرح ها به دست آمد. جامعه آماری شامل بهره برداران ساکن در مراتع اسالم دشت (۲۰۷ نفر) بود و جامعه نمونه برداری با روش کوکران ۱۰۷ نفر انتخاب شدند. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و در تحلیل داده ها برای رتبه بندی گویه های شاخص اعتماد اجتماعی از مقایسه میانگین و ضریب تغییرات استفاده شد. روایی ابزار تحقیق با استفاده از نظرات جمعی کارشناسان و متخصصان مرتبط به تایید رسید. مقدار آلفای کرونباخ برای اعتماد فردی (۰.۸۲) و اعتماد نهادی (۰.۷۷) به دست آمد. نتایج رتبه بندی مقایسه میانگین نظرات جوامع محلی در مورد شاخص اعتماد فردی (۳.۸) و بیشتر از مجموع میانگین نظرات افراد مصاحبه شده در مورد شاخص اعتماد نهادی (۳.۳۵) بوده است. از بین گویه های شاخص اعتماد فردی، احساس امنیت خانه و فرد با اجرای طرح های مرتعداری از اولویت بالاتر و از بین گویه های شاخص اعتماد نهادی نیز، میزان اعتماد به شورای اسالمی از اولویت بالاتر برخوردار بود. با توجه به تاثیر بیشتر اعتماد فردی در مشارکت مرتعداران می توان بیان کرد که افزایش اعتماد نهادی، کارایی و بازدهی بهره برداران مشارکت مرتعداران را در اصلاح و احیای مراتع بیشتر از اعتماد فردی بدنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

اعتماد فردی ، اعتماد نهادی ، طرح مرتعداری ، عملیات احیایی ، مشارکت