تبیین شاخصهای پتانسیل طبیعی - محیط زیستی برای گردشگری در مناطق روستایی شهرستان سرعین

گردشگری (روستایی) بر اساس طبیعت، یک راهبرد مهم جهت ایجاد بوم شناخت محلی محسوب می شود. گردشگری طبیعی-محیط زیستی، به طور عمده شامل جاذبه های اکولوژیکی و طبیعی بوده و وجود شرایط بکر و چشم اندازهای زیبا در یک منطقه قرار می گیرد. شهرستان سرعین و به ویژه مناطق روستایی آن، دارای پتانسیل بالای طبیعی در استان اردبیل محسوب می شود؛ لذا، در قالب روش دلفی، شناسایی و رتبه بندی شاخص های پتانسیل طبیعی-محیط زیستی، توسط کارشناسان (اقتصاددانان گردشگری روستایی، کارشناسان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان های سرعین و اردبیل و استان اردبیل، دهیاران و شورای روستاها) انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و زنجیره ای و در قالب روش نمونه گیری گلوله برفی، تعداد ۲۸ نفر از گروه کارشناسان منطقه، طی رسیدن به اشتراک و توافق در روش دلفی مشارکت داشتند. ابزار الگوی گردآوری داده ها نیز از الگوی باز، سنتی نیمه ساختارمند و ساختارمند بود. مطابق یافته ها، پتانسیل طبیعی-محیط زیستی در ۸ شاخص تبیین شد. همین طور، مهم ترین شاخص های پتانسیل طبیعی-محیط زیستی برای گردشگری روستایی، به ترتیب مربوط به شاخص های "وجود مکان های طبیعی غیرتاریخی خاص از جمله غار، آبشارها و که قابلیت جذب گردشگر دارد" و "وجود منابع طبیعی از جمله جنگل، بیابان، رودخانه و که قابلیت جذب گردشگر دارد" بود. با این وجود، شاخص های "امکان ورزش ها یا تفریحات آبی (قایق سواری، شنا، غواصی و ...) که قابلیت جذب گردشگر دارد" و "وجود دره ها یا تنها های طبیعی که قابلیت جذب گردشگر دارد" در رتبه های آخر قرار داشت.

کلیدواژه ها:

پتانسیل طبیعی-محیط زیستی ، شهرستان سرعین ، گردشگر ، گردشگری روستایی