تاثیرات متقابل پدیده گسترش گیاهان چوبی و حیوانات

در بسیاری از مناطق سطح زمین و اکوسیستمهای طبیعی (خصوصا ساوانا و علفزارها) در طول زمان به طور فزاینده گونه های چوبی شامل بوته ای ها و درختچه ای ها در حال افزایش می باشند، این موضوع با کاهش سطح پوشش علفی ها به سود گونه های چوبی می باشد. حتی اکوسیستمهای توندرا که تحت تسلط گیاهان علفی، به ویژه خزه ها و گلسنگ ها هستند، به تدریج توسط بوته ها جایگزین می شوند. تکثیر سریع گیاهان چوبی، به ویژه درختان و بوته ها، در اکوسیستمهای ساوانا، علفزار و توندرا به عنوان گسترش گیاهان چوبی شناخته می شود. در پی این پدیده فراوانی و توزیع گیاهان چوبی در اکوسیستمهای مرتعی در سراسر جهان افزایش یافته است. تعمیم های قوی در مورد پیامدهای این فرآیند دگرگون کننده بر جوامع حیوانی، به ویژه در مناطق نیمه خشک که جمعیت بسیاری از گونه های گیاهی اولیه کاهش یافته است، مبهم و نامشخص می باشد. این پدیده که یک پدیده جهانی است و در طول ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال اخیر ظهور پیدا کرده، هم از سوی حیوانات خصوصا چراکننده ها، به عنوان عوامل محلی در مقابل عوامل جهانی تاثیر پذیر می باشد (موجب تشدید ظهور پدیده) و همچنین این پدیده با توجه به تغییر ترکیب پوشش گیاهی و ساختار اولیه محل زندگی و زیست جانداران، بر حیوانات و موجودات زنده تاثیر می گذارد که این موضوع خصوصا در بحث مدیریت اکوسیستمی، خصوصا حیوانات اهلی و حیات وحش وابسته به عرصه های طبیعی خصوصا در انتخاب انواع حیوانات بهره بردار، می بایست مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

حیوانات ، ساوانا ، گسترش گیاهان چوبی ، مرتع