اثرات اوره آهسته رهش بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی بره های پرواری آمیخته رومانوف-مغانی

پژوهش حاضر به هدف بررسی اثرات تغذیه جیره های حاوی سروو متفاوت نیتروژن (اوره آهسته رهش) بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در بره های پرواری آمیخته رومانوف-مغانی بود. برای این منظور تعداد ۲۸ راس بره پرواری رومانوف-مغانی در قرارداد کرمان تصادی با ۴ تیمار و ۷ تکرار طی ۵۷ روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی مورد مقایسه شامل تیمار شاهد حاوی اوره، تیمار حاوی ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد نیتروژن در کنسانتره جیره بودند. برای این منظور، عملکردی شامل وزن نهایی، درصد افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و قابلت هضم مواد مغذی طی روزهای ۳۰ و ۶۰ روزگی مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل آماری داده ها به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SAS انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از سروو متفاوت اوره آهسته رهش بر افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در بازه ۰ تا ۳۰ روزگی بره های پرواری معنی دار بود (P<۰.۰۵). در خصوص قابلیت هضم مواد مغذی در تیمارهای حاوی منبع اوره آهسته رهش در مقایسه با گروه شاهد، قابلیت هضم پروتئین خام به طور معنی داری تحت تاثیر قرار گرفت (P<۰.۰۵) و این معنی داری به رورت خوی افزایش قابلیت هضم پروتئین خام با افزایش سطوح اوره آهسته رهش را نشان می داد. به طور کلی نتایج حاصل عدم تاثیر معنی دار سطوح متفاوت منبع اوره آهسته رهش مورد استفاده در این مطالعه بر بسیاری از فعالیت های مورد مطالعه را نشان داد.

کلیدواژه ها:

بره های آمیخته رومانوف-مغانی ، عملکرد رشد ، قابلیت هضم ، نیتروژن