تاثیر محلول پاشی مالتونین بر شاخص های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی فلفل دلمه ای (Capsicum annuum)، تحت تنش کادمیم

فلفل دلمه ای (Capsicum annuum) از خانواده بادمجانیان (Solanaceae)، یکی از سبزیجات محبوب و پرمصرف در آشپزی کشورهای مختلف است. سبزیجات در خاک های آلوده به فلزات سنگین می توانند عواقبی برای سلامت انسان و محیط زیست به همراه داشته باشند. کادمیم یکی از مهمترین فلزات سنگین و سمی به شمار می رود که در صورت راه یافتن آن به زنجیره غذایی، موجب خطر افتادن سلامت انسان ها می شود. به منظور ارزیابی تاثیر کاربرد باکتری محرک رشد سودوموناس بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی گیاه فلفل دلمه ای رقم Clavesol RZ تحت تنش کادمیم، آزمایش به صورت عامل های در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در طی سال ۱۴۰۲ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. عوامل آزمایش شامل کاربرد کلرید کادمیم (CdCl۲) به همراه محلول غذایی در سطوح (صفر، ۷۵ و ۱۵۰ میکرومول) و محلول پاشش با مالتونین در سطوح (صفر، ۷۵ و ۱۵۰ میکرومول) بودند. نتایج نشان داد که افزایش غلظت کادمیم منجر به کاهش در متغیرهای بررسی شده، وزن خشک بوته و وزن خشک ریشه گیاه در مقایسه با کنترل، و متغیرهای مالوندیآلدهید (۵.۶۵ درصد) و پرولین (۳.۳۲ درصد) افزایش یافتند. همچنین، محلول پاشش توانست موجب تعدیل اثرات تنش در گیاهان تحت تنش و افزایش متغیرهای رشدی در گیاهان بدون تنش شود. نتایج کلی حاصل از پژوهش حاکی از این است که سمیت ناشی از کادمیم باعث بروز اختلال در خصوصیات رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاه فلفل دلمه ای می شود، که محلول پاشش مالتونین می تواند بهبود این متغیرها و تعدیل اثرات سمی ناشی از کادمیم شود.

کلیدواژه ها:

تنظیم کننده های رشد ، شاخص های رشدی ، فلزات سنگین