سیست کربوهیدرات و
پروتئین خالص کرنل روند تخریب
پروتئین را به سه سوسم A، B و C تقسیم می کند. سوسم A نیتروژن غیرپروتئینی است. بخش B
پروتئین واسعی است و سوسم C
پروتئین غیرسابل دسترس است. سوسم B به سه بخش ررعی (۱B، ۲B و ۳B) تقسیم می شود که با نرخ های متفاوتی در شکمبه تخریب می شوند. تعیین سوسم های پروتئینی بهوسیله روش لیستراسیون و همکاران یک روش زمانبر، پرهزینه و خسته کننده است. از جمله روش های ممکن برای سول تحلیل بخش های مختلف
پروتئین خوراک می توان به کیسه های ریلتر اشاره کرد. اسا تکنیک
کیسه نایلونی این است که نمونه های خوراک با وزن مشخص در کیسه های نایلونی دارای منارذی که اجازه ورود و خروج به مایع حالل را میدهند، سرار می گیرند تا امکان تخریب نمونه های مورد آزمایش راه شود. از این توانایی می توان برای کاهش هزینه و زمان تحلیل خوراک از طریق تحلیل دسته ای نمونه هایی در کیسه های نایلونی استفاده کرد. بنابراین، هدف از این مطالعه اصلی روش تفکیک
پروتئین لیستراسیون و همکاران بهوسیله استفاده از کیسه های ریلتر و بررسی تاثیر آن بر زمان مورد نیاز جهت انجام تحلیل، میزان استفاده از مواد اولیه، هزینه تحلیل و خطای آزمایشی بود. مطالعه در سالب طرر کامال تصادری انجام پذیرد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: ۱) روش لیستراسیون و همکاران بدون اصلر (شاهد)؛ ۲) استفاده از یک
کیسه نایلونی و ۳) استفاده از سه کیسه نایلونی. مواد خوراکی مورد تحلیل شامل پودر ماهی، پودر گوشت، کنجاله سویا، کنجاله تخم پنبه دانه، گندم دانه، دانه ماش و دانه خلر بود. با توجه به نتایج حاصل تفاوت معناداری بین خروجی روش مرسلیستراسیون و همکاران و روش اصلر شده (یک و سه کیسه نایلونی) مشاهده نشد. استفاده از روش تحلیل کیسه های ریلتر نتایجی مشابه به روش های مرسلیسترسیون تولید کرد و صادق تر بود. با توجه به امکان تحلیل دسته ای نمونه های بهواسطه روش کیسه های نایلونی نسبت به روش مرسلیسترسیون کاهش یافته در هزینه و زمان صرف شده برای تحلیل خوراک ها مشاهده شد. همچنین، صاف کردن و بازیابی نمونه از منابع خطایی آزمایشی می باشند و بدین سبب استفاده از کیسه های نایلونی ممکن است در کاهش خطا آزمایشی سودمند باشند.
