چالش تغییرات اقلیمی: پرورش شتر به عنوان دام جایگزین

شتر یک گونه دامی چندمنظوره است که به دلیل مزایایی محصولات نظیر گوشت، شیر، پشم، از نظر اقتصادی بسیار برجسته است. شتر در مقایسه با نشخوارکنندگان به خاطر ظرفیت سازگاری بالای خود با شرایط نامساعد، در سناریوی تغییرات اقلیمی، برای حفظ وضعیت اجتماعی-اقتصادی کشاورزان به عنوان دام جایگزین ایفای نقش می کند. غیرمعمول ترین رفتار انطباقی شتر نسبت به حیوانات دیگر در شرایط تنش گرمایی، کتامش مکانیستی (مایع خنک کننده تبخیری) به عنوان راهکاری برای حفظ منابع نباتی در بیابان است. تفاوت قابل توجه سازگاری شتر در مقایسه با حیوانات دیگر، توانایی نه تنها در نگه داشتن دمای بدن کمتر از محدوده طبیعی در طول شب است. این ویژگی به نه تنها اجازه می دهد تا گرمای بدن را بدون تغییر مکانیستی (مایع خنک کننده تبخیری) تنفسی در طول روز ثابت نگه دارند، بلکه توانایی تولید ادرار با غلظت بالا و در عین حال محدود کردن چشمگیر خروج ادرار، افزایش می یابد. این رفتار انطباقی معمولی به شتر کمک می کند تا انرژی و نبات کمتری را برای حفظ دمای بدن در محدوده فیزیولوژیکی قابل قبول در مقایسه با گوسفند و گاو در شرایط محیطی خشک مصرف کند. این به نه تنها اجازه می دهد تا در محدوده وسیع تری به دور از منابع نباتی دائمی چرا کنند، ممکن است میزان انتشار متان از شتر در مقایسه با گاو تنظیم غذایی و شرایط نگهداری یکسان در حدود یک سوم (۴.۱۷ در مقابل ۶.۵۰ کیلوگرم در سال) مستقر است. اگرچه شتر دارای قابلیت تحمل حرارت شدید است، اما خشک سالی به عنوان نگرانی زیست محیطی که منجر به کوچک شدن چراگاه شده است، می تواند باعث تغذیه و سایر نگرانی های بهداشتی در گله های شتر گردد. استرس گرمایی نیز بر تولید شیر و مواد مغذی بر کیفیت شیر شتر تاثیر نامطلوبی دارد. شتر حیوانی منحصربه فرد است و ویژگی های تطبیقی قابل توجه نه را به عنوان حیوانی برای نینتده مطرح کرده است، زیرا جهت ان خود را برای رویتارویی با چالش های نامطلوب تغییرات اقلیمی نمایان می کند. بنابراین تلاش های تحقیقاتی کافی برای ترویج توسعه این گونه نادیده گرفته شده، مورد نیاز است و چنین تلاش هایی ممکن است از نظر امنیت غذایی در سناریوی تغییرات اقلیمی بسیار حیاتی باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیمی ، سازگاری ، شتر ، نشخوارکنندگان