تاثیر پیشتیمارهای بذری بر شاخص های جوانهزنی و رشد گیاهچه های پروانش (Catharanthus roseus) در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر پیشتیمارهای مختلف بر شاخصهای جوانهزنی بذر و وزن خشک گیاهچه های پروانش، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایهی کاملا تصادقی در سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل تنش شوری (فو،ر،۲-،۶-،۱۰- و ۱۲- بار) و پیشتیمارهای مختلف بذر در شش سطح (پیش تیمار آبی به مد ۶۰ ساعت، ۲۰۰ پویپویام اسویدآسوکوربیک، ۲۰ میلیموالر نیترات پتاسیم، ۵۰ میلیموالر کلرید سدیم، ۵ در هزار نانو کال روی هر کدام به مد ۷۲ ساعت) و بودور شواهد بود از هور تیمار و تکرار، بذور ضدعفونی شده با قارچ کش بنومیل، به پتریدیشن های حاوی دو الیه کاغذ فای انتقال یا اتند. سپس جهت انجام آزمون جوانه زنی برای اعمال سطوح تنش شوری، بعد از تهیه غلظتهای مورد نظر از کلرید سدیم (تنش شوری) و PEG ۶۰۰۰ (تنش خشکی) به فور مجزا، مقدار ۴ میلیلیتر از محلولهای مورد نظر به هر پتری دیش اضافه شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری ۹.۴ SAS انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش شدت شوری، میانگین درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه های پروانش کاهش یافت. همچنین در مقایسه با پیشتیمارهای مختلف، پیشتیمار آبی موجب افزایش میانگین درصد و سرعت جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه های پروانش شد. در بین تیمارها، پیش تیمار آبی به مد ۶۰ ساعت بیشترین تاثیر مثبت را بر جوانه زنی و رشد گیاهچه های پروانش در شرایط تنش شوری داشت. پیشنهاد می شود که در سطوح وسیعتر آینده آزمایش، بررسی شود.

کلیدواژه ها:

وزن خشک گیاهچه ، درصد جوانهزنی ، تنش شوری ، پروانش