بررسیروند تغییر شوری خاک در فواصل مختلف نسبت به محور قطرهچکان در مدیریت کمآبیاری

در سالهای اخیر کیفیت و کمیت منابع آب و خاک به شدت کاهش یافته است. از طرفی استفاده از راهکار مدیریتی کم آبیاری و سامانه های آبیاری نوین مانند آبیاری قطره ای به خاطر کاهش آب مصرفی و تجمع نمک در الیه سطحی خاک موجب افزایش شوری خاک می شود. پژوهشگران بسیاری در سالهای اخیر به بررسی نحوه تغییرات نمک در خاک نسبت به عمق و فواصل پرداخته اند که نتایج جالبی از این تحقیقات ارایه شده است. در مطالعه حاضر، به بررسی تغییرات هدایت الکتریکی خاک (شوری خاک) در فاصله های مختلف نسبت به محور قطرهچکان در شرایط مقادیر مختلف آبیاری پرداخته شده است. در این تحقیق از سه تیمار آبیاری ۷۰، ۸۵ و ۱۰۰ درصد (نیاز خالص آبی گیاه) در سه تکرار در سامانه آبیاری قطره ای نواری تیپ استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر مقادیر آبیاری بر میزان شوری خاک در فواصل مختلف نسبت به محور قطرهچکان در سطح یک درصد معنی دار است. بر اساس نتایج این تحقیق میزان شوری خاک در فواصل مختلف نسبت به محور قطره چکان در انتهای فصل کشت کاهش معنی دار نسبت به ابتدای فصل کشت داشت که احتمال زیاد علت اصلی آن مقادیر کم هدایت الکتریکی آب آبیاری (۷/۰ دسی زیمنس بر متر) می باشد. از طرفی اگر چه مقادیر شوری خاک در فاصله های مختلف نسبت به محور قطرهچکان (در عمق صفر تا ۲۰ سانتیمتر) دارای تفاوت معنی داری نبود، اما در دو عمق (۲۰ تا ۴۰ و ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر) در فاصله ۲۰ سانتیمتری از محور قطره چکان، میزان شوری نسبت به محور قطرهچکان و فاصله ۱۰ سانتیمتری نسبت به محور قطره چکان به ترتیب حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد افزایش داشت. علت این امر می تواند کاهش عمق آبی باشد که در هنگام آبیاری به این نقاط می رسد (به علت دور بودن از محور قطره چکان).

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، شوری خاک ، کیفیت آب ، محور قطرهچکان