آسیب شناسی پدیده بی تفاوتی سیاسی در ایران

بی تفاوتی سیاسی به معنای بی عالقگی، دلزدگی از سیاست، بی هیجانی یا دلسرد بودن نسبت به رفتار و وقایع سیاسی است، به گونه ای که امروزه خود را در قالب کودتا، شورش، اعتراضات و واگرایی در سیاست های دولتی نشان می دهد. بی تفاوتی را می توان به معنای کناره گیری و فقدان مشارکت در حد انتظار و نوعی احساس جدایی و نفس آن و عدم پیوند ذهنی شناختی و عینی کنشی بین فرد و جامعه نهادها و ساختار های اجتماعی خانواده مذهب و سیاست در نظر گرفت. شفاف سازی اطالعات، آگاهی اصیل و مردمی سازی رسانه های جمعی می تواند باعث ایجاد عالقه به سیاست، اخبار سیاسی و تعهد سیاسی شود. در ایران مهمترین عوامل بی تفاوتی سیاسی را می توان دربی عدالتی اجتماعی، توزیع ناعادالنه منابع و نارضایتی از وضیعت اقتصادی دانست.

کلیدواژه ها:

بی تفاوتی ، سیاسی ، آسیب شناسی ، ایران